Vroeger, dat waren nog eens tijden! Alles mocht, kleren uit en de hele commune ging in vrijheid en onder invloed mee in de seksuele revolutie. De kinderen die daaruit voortvloeiden werd niet anders geleerd dan dat vrije sex een fundamenteel recht was dat in de Grondwet thuishoorde.
Wat een opvoeding. Ouders bespraken sex gewoon aan de keukentafel. Docenten deelden condooms uit en leverden daar zelfs een bezemsteel bij “om te oefenen”. Alles kon. Dat die kinderen daar helemaal niet op zaten te wachten, omdat seksualiteit nou eenmaal niet onder toeziend oog van ouders wordt uitgedokterd, was bijzaak. Alles mocht, zolang het maar veilig gebeurde.
Een SOA test was echt geen overbodige luxe, zo luidde de boodschap van ouders en leraren. Het gangbare ‘opvoedkundig’ advies was dat je niet alleen achteraf bij gebleken risico een test moest doen, nee een SOA-test moest je doen aan het begin van je relatie. Gezellig samen op date naar het testloket. Het liefste voordat je de condooms in de prullenbak smijt. Je wilt toch weten wat je binnenhaalt. Maak van die test maar een gewoonte tot je twintig jaar getrouwd bent, en in de categorie ‘open relaties’ is het ook daarna geen slecht idee. Je kunt er niet van uitgaan dat anderen net zo op jouw gezondheid letten als jijzelf, of dat ze alles weten. Geloof jij je nieuwe lief op zijn blauwe ogen dat hij het zeker weet?
Dan is het op zijn minst vreemd dat er huisartsen zijn die geen preventieve test afnemen tegen eigen betaling, wat ze volgens de informatie wel zouden moeten. Heb je een nieuwe liefde en ben je na een tijdje die condooms zat, maar wil je het zeker weten? Helaas: “Ik ga ook geen röntgenfoto van uw been nemen voordat u gaat skiën.” Dat er aan een gebroken been weinig overdraagbaar is, heeft kennelijk geen overtuigingskracht. Zolang er geen klachten zijn: geen reden tot testen.
Bij de GGD doen ze het ook niet. De GGD wordt betaald met gemeenschapsgeld en dat is bedoeld voor risicogroepen. Daar hebben ze alle middelen om particulier ook testen af te nemen, maar de enige optie om binnen te komen is te vertellen dat je al hardlopend met je arm in een berg gebruikte naalden bent gevallen. Over statistiekvervalsing gesproken.
Preventief testen op eigen kosten. Het kan wel, voor ongeveer 80 euro, maar er zijn nog altijd huisartsen die dat niet normaal vinden. Het is onbegrijpelijk dat je in dit land je kont niet kan keren zonder de allerplatste sex te zien, maar dat je je van sommigen alleen mag laten testen als er klachten, risico’s of vermoedens zijn. Stond in ieder voorlichtingsboek nou juist niet dat klachten pas in een (veel te) laat stadium merkbaar zijn?
Kiki Bakker heeft soms een mening en kan er weinig anders mee dan die te delen.
