Trek het badkamerkastje van de gemiddelde 20+vrouw eens open. Grote kans dat daar een goed geoutilleerde drogisterij staat te pronken. Dag- en nachtcrème, oogcrème, anti-rimpelcrème, douchegel, shampoo, anti-frizz-gel, crèmespoeling, haarverf, scheermesje, ontharingsgel, foundation, camouflagestick, blusher, mascara, kohlpotlood, oogschaduw, lipstick, lipgloss, parfum, bodylotion, pincet, maskers, stijltang, föhn, deodorant, nagellak. Het moge duidelijk zijn: hier wordt op regelmatige basis geplukt, gescrubbed, gestyled en gepolijst. Allemaal met maar één doel: natuurlijke schoonheid. Of eigenlijk ‘de versie van ‘natuurlijke schoonheid’ die door slimme marketingmensen is verzonnen.
Gebakken lucht
Elke dag brengt de gemiddelde vrouw een imposante 29 minuten door in de badkamer. Een ruime 78 procent van de dames doet dit omdat ze zich onder druk gezet voelt ‘om goed voor de dag te komen’. En om dit te bereiken, spenderen ze jaarlijks bijna 200 euro per persoon aan verzorgingsproducten. Kleine terzijde: sinds de beautywereld de man als nieuwe doelgroep heeft ontdekt, lopen zij rap in. De wereld van merken als l’ Oreal, Maybelline en Lancôme is daarmee een industrie waarin miljarden omgaan. Een imposante prestatie, zeker als je bedenkt dat deze massaomzet grotendeels is gebaseerd op gebakken lucht.
Neem bijvoorbeeld anti-rimpelcrèmes. In vroeger tijden werd vrouwen vanaf een jaar of veertig aangeraden flink aan het smeren te slaan om vouwen, kraaienpootjes en andere tekenen des tijds te lijf te gaan. Tegenwoordig propaganderen bladen de crèmes al vanaf je dertigste; wie er vroeg bij is, zou immers redelijk wat leed kunnen voorkomen. Enig probleem: anti-rimpelcrèmes hélpen helemaal niet tegen rimpels. De crèmes doen namelijk niet veel meer dan een vettig laagje over de huid te leggen (zodat rimpels minder opvallen) en hydrateren (zodat de rimpels – tijdelijk! – worden opgevuld).
Het enige dat wel bewezen werkt tegen fronsplooien en kraaienpootjes is – naast plastisch chirurgische behandelingen als botox en een facelift – Vitamine A zuur. En laat dát nou net niet zomaar in de winkel worden verkocht. Alle andere ingrediënten, van kaviaar om op de opname van zogenaamd werkzame stoffen te vergemakkelijken tot micropeptiden om de huid te egaliseren, klinken indrukwekkend, maar zijn uiteindelijk niet meer dan dat: een opsomming van loze beloften. En ondertussen schermen de fabrikanten uitgebreid met ‘zogenaamde onderzoeksclaims’ die over het algemeen niet meer betekenen dan dat ze een tevredenheidsonderzoekje hebben uitgevoerd onder hun klanten.
Instant-geluk
Is dat erg? Niet per se. Zolang vrouwelijk Nederland zich niet massaal in de schulden steekt voor de musthave nieuwe nagellakkleuren van Chanel is er in principe weinig aan de hand. We hebben het immers over volwassen mensen die in principe prima in staat zijn zich te beseffen dat instant-geluk doorgaans niet voor een tientje te vinden is in de schappen van de Etos. En dat hetzelfde geldt voor een gelaat dat tot op onnatuurlijk hoge leeftijd rimpelvrij blijft.
Maar ergens moet een grens worden getrokken. En wel bij Sanex’ ‘drie fundamentele rechten van de oksel’.
Oksels hebben namelijk helemaal geen rechten. Oksels produceren zweet (voor verkoeling van het lichaam) en haar (voor verwarming van het lichaam); beide functies worden anno 2010 over het algemeen te vuur en te zwaard bestreden door de eigenares. Verder moeten oksels vooral niet zeiken, reclamemakers eens ophouden nieuwe manieren te bedenken om een grotendeels vrouwelijke doelgroep geld uit de zak te kloppen en diezelfde vrouwen zich eens realiseren dat al die glanzende advertenties gephotoshopte droombeelden zijn die niets met de werkelijkheid te maken hebben.
