Het is Ayaan Hirsi Ali nooit vergeven, door de sociaal-democratische verheffings-elites. Ze zijn er nog altijd woedend over, geen ballingschap in de VS, geen voor haar bedoelde maar op Van Gogh uitgevoerde moordaanslag heeft de schrille haat tegen Hirsi Ali getemperd die links-paarse types destijds beving. Waar haalde ze het gore lef vandaan. Zomaar weigeren slachtoffer te zijn. Zomaar zich onttrekken aan de wangetjesknijpende goedertierenheid van de betuttelracisten. Zomaar zelfstandig dingen kunnen, dingen benoemen, een eigen, ongemakkelijk standpunt innemen. Zomaar geen behoefte hebben aan sociale en politieke aalmoezen die fatsoenlijk links doorgaans minzaam distribueerde onder ‘kansrijke allochtonen’. Zomaar de olifant in de kamer behangen met knipperlichten, er een schijnwerper op zetten en zijn onwelriekende poep in de gezichten van de mensen duwen die decennia op kousenvoeten om het beestje heen hadden geslopen.
Gewoon boven het hele maaiveld uitsteken omdat je er zelfs gehurkt nog bovenuit piept, ook al hadden de vogelverschrikkers van Paars in dat veld nog zo gewaarschuwd: kop omlaag.
Dat is dus niet de bedoeling, ho ho ho, wat zijn wij hier aan het doen mevrouwtje en denken wij om de tóón, mmmh?
De stinkende rancune is er nog, volop gistend in een kloppend abces. Sociaaldemocratisch Volkschmagazine De Wereld Draait Door prikte er vanavond een gaatje in en het spoot eruit, uit de mond van advocate Benedicte Ficq in dit geval.
Tekst loopt door onder de video
Want Ayaan mág van haar helemaal niet op een kazig lijstje van DWDD staan over ‘bepalende vrouwen voor ons land.’ Zijn zij nou helemaal betoeterd. Weten zij wel dat Ayaan Hirsi Ali zomaar mensen begon te wijzen op de zorgvuldig te vermijden olifant? En dat zij liet ruiken hoe erg zijn mest stonk? Op basis van, god sta ons bij, feiten en eigen ervaringen met het beest? En dat ook nog, dixit Ficq, op een ‘niet-positieve manier’ he? Polariserend, zelfs. Nou dan weet je het wel.
En het walgelijkste vond Ficq nog wel, dat “Ayaan vanuit een bepaald superioriteitsgevoel haar opvattingen leek te poneren.” Het is dat Hanneke Groenteman gelukzalig glimlachend erbij zat te kijken, dus dan zal het wel goed zijn, maar anders zou mij de Godwin zijn ontsnapt dat het godverdomme net is of je een jood vers teruggekeerd uit Auschwitz verwijt dat hij ‘vanuit een zeker superioriteitsgevoel de nazis veroordeelt’, zeg maar. We kunnen ons afvragen wie in haar privéleven de ware aard van de islam heeft mogen ondervinden, Hirsi Ali of Ficq.
Maargoed, wij weten hoe Benedicte Ficq haar allochtoontjes het liefste heeft. Een beetje wild, ongetemd, doch plooibaar. Dat ze zeg maar heel primitieve dingen doen, zoals een ondernemer invalide schoppen, en daarna braaf in de slachtofferrol duiken. Dat zijn de allochtonen zoals Ficq ze graag ziet, dat was de deal van oud-links. Jullie zijn slachtoffers, wij zijn redders.
Wee degene die zich aan dat stramien waagt te onttrekken.
