Ik las maandag in het Antilliaans Dagblad een vreemd bericht:
“Henry Keizer heeft een ‘honderd procent schoon geweten’ over zijn zakelijke activiteiten bij uitvaartorganisatie De Facultatieve. Hij ontkent dat hij het bedrijf in 2012 ver onder de marktwaarde in zijn bezit kreeg. ‘Dat is gewoon absoluut onjuist’, aldus de voorzitter.”
En:
“Beheermaatschappij ‘de Facultatieve’, had volgens de accountant op het moment van de overname een nettovermogenswaarde van 34 miljoen euro. Keizer en zijn partners betaalden slechts 12,5 miljoen voor alle aandelen. Het overgrote deel daarvan (ruim 12 miljoen) werd gefinancierd met het dividend dat aan de vereniging zou worden uitgekeerd en door een lening aan de beheermaatschappij.”
Zo gaat het hier op Curaçao, dacht ik, terwijl ik worstelde met het ondoordringbare journalistieke proza, waarin nooit duidelijk is wanneer de waarheid ophoudt en de leugens beginnen. Voor buitenstaanders is zo’n bericht behoorlijk onbegrijpelijk. Ik besloot het stuk nog een keer te lezen. En toen ontdekte ik dat het bericht op mijn computer niet afkomstig was van het Antilliaans Dagblad, maar van De Volkskrant.
Wat??? Die Henry bleek geen Antilliaanse politicus te zijn, maar een Nederlandse. De voornaam ‘Henry’ en de reactie ‘dat is gewoon absoluut onjuist’ hadden mij op het verkeerde been gezet. En misschien ook wel het feit dat hij zich op slinkse wijze verrijkte op kosten van nabestaanden van inmiddels overleden leden van een uitvaartvereniging met een hele rare naam.
Nee, Henry Keizer is ‘gewoon’ voorzitter van een Nederlandse politieke partij en in de Raad van Toezicht van ‘De Facultatieve’ zaten twee leden van diezelfde politieke partij. Het is net Curaçao dacht ik, toen ik het stuk voor de tweede keer gelezen had.
Ik wandelde in Rooi Katoen, vlak bij de zoutpannen Jan Kok. met een medisch specialiste uit Nederland die op Curaçao een hoge positie in de gezondheidszorg bekleedt. Ik vroeg ik haar of ze in haar werk op Curaçao veel last had van de politiek. Ze lachte. ‘Soms’. ‘Is het hier erger dan in Nederland?’ ‘Ik weet het niet’ antwoordde ze. ‘Hier is alles heel klein en iedereen weet alles van elkaar’. Nederland is veel groter. Maar je weet toch dat de man van de Minister van Volksgezondheid Edith Schippers een adviesbureau had dat zorginstellingen hielp met slimmer declareren. Volgens Schippers spraken zij thuis NOOIT over gezondheidszorg.’ Ze lachte weer. ‘Op 28 mei moet ik hier stemmen. En ik weet niet op welke partij. Ik had nog gehoopt dat ik me te laat ingeschreven had op Curaçao, maar ik kreeg gewoon een stembiljet in de bus.’
Ik heb de Curaçaose stemwijzer (VOTA SABI) maar eens ingevuld en kwam uit bij de Antilliaanse Partij (PAR) en twee afsplitsingen – een van de Nationale Volkspartij (PNP) en een van de PAR. Beide zijn eenvrouwspartijen. De Partij van Nationale Innovatie met het toepasselijke acroniem PIN is van oud premier Suzy Römer; HUSTU (rechtvaardigheid) is van de oud-minister van Onderwijs Omayra Leeflang. Het zijn alle drie gematigd linkse partijen.
De populistische Partij van Gerrit Schotte (Movimentu Futuro Korsou) die gefinancierd wordt door de gokbaas Dos Santos werkte niet mee aan de Curaçaose stemwijzer. Schotte is tot drie jaar cel veroordeeld wegens ambtelijke omkoping, witwassen en valsheid in geschrifte. Maar hij is in hoger beroep gegaan en doet gewoon mee aan de verkiezingen. Schotte laat vanuit de VS sms berichten sturen naar alle Curaçaoënaars met een mobieltje waarin zijn politieke tegenstanders beticht worden van diefstal en corruptie. En zo lijkt alsof er op Curaçao maar twee soorten politici bestaan. Politici die al veroordeeld zijn en politici die nog veroordeeld moeten worden.
Schotte’s partijgenoot en oud-minister van Financiën Jamaloodin wordt verdacht van betrokkenheid bij de moord op Helmin Wiels, de voormalige leider van de partij Pueblo Soberano, een partij die met die van Schotte in de regering zat toen Wiels in mei 2013 dreigde een boekje open te doen over de maffia praktijken van de MFK. Drie dagen later werd Wiels op het strand bij Marie Pompoen doodgeschoten.
Jamaloodin is een halfbroer van Robbie dos Santos. Een Curaçaose kennis zei: ‘Gerrit Schotte móet winnen op 28 april, want Robbie dos Santos wil natuurlijk wat terugzien van zijn in de MFK geïnvesteerde geld.’ Dos Santos wordt verdacht van illegale gokhandel. Het OM heeft er ruim acht jaar over gedaan om de zaak rond te krijgen. In 2012 was er een opmerkelijke wending in de zaak tegen Dos Santos toen voormalig minister van Justitie Elmer Wilsoe (MFK) persoonlijk een brief schreef naar Hillary Clinton om 27 miljoen dollar aan bevroren tegoeden van Dos Santos vrij te geven. Robbie dos Santos en Elmer Wilsoe zijn beide ook verdachte in de zaak-Wiels.
Ik zou niet graag in de schoenen staan van Gerrit Schotte als hij aanstaande vrijdag de verkiezingen niet wint. Bij verlies van de MFK kan Schotte zijn schuld die hij bij Dos Santos heeft uitstaan, nooit aflossen. De straf die daarop staat is in die kringen niet gering. Zou de begrafenisondernemer mogelijk de enige winnaar zijn van de verkiezingen op Curaçao? En zou ‘De Facultatieve’ een dochter op Curaçao hebben?
