1 – Stop onmiddellijk met het hbo! Schrijf je vandaag nog uit. Het hbo is een ziekteverwekkend monster dat er op is gericht je individu te breken en je te conditioneren tot brave conformist die geen kritische vragen durft te stellen en goed luistert naar bevelen door leidinggevenden binnen zijn kader. Het hbo is bedacht om de middelmaat in stand te houden en Nederland verzekerd te laten zijn van voldoende brave burgers om de vele vakken van Supermarkt Nederland gevuld te laten houden. Het hbo is een vernuftige vorm van massamanipulatie, vergelijkbaar met de wijze waarop in 1914 een complete generatie werd klaargestoomd om te worden afgeslacht op ‘het veld van eer’. Het hbo is de verwezenlijking van ultieme laffe Nederlandse middelmaat, verpakt in megalomaan vastgoed, gelikte folders en fantasierijke fopstudies waarmee je op de arbeidsmarkt helemaal niets kunt. Het hbo is bedoeld om jou voor nog eens vier jaar van straat te houden, uit angst dat je jezelf gaat ontplooien, uit angst dat je te creatief wordt, vragen gaat stellen, te zelfstandig wordt, en je op een dag onttrekt aan achterhaalde burgerlijke normen en waarden die zijn gebaseerd op een maatschappij die generaties geleden al niet meer houdbaar bleek te zijn. Op bestuurlijk niveau is het hbo een kafkaëske organisatie waar grijze knikkebollende leiders van de Sovjetunie anno 1967 hun hoed voor zouden afnemen. Het is eigenlijk nog raar dat niet álle hbo-scholieren inmiddels zwaar depressief zijn. Tenzij je echt niet anders kan (omdat je technicus, monteur, tandartsassistente, vliegtuigbouwer wilt worden of iets anders zeer praktijkgerichts wilt gaan doen) is het voorgoed verlaten van het hbo de eerste en belangrijkste stap naar een depressievrij leven. Dit geldt niet voor hbo’ers journalistiek. Voor deze groep komt alle hulp reeds te laat. Acceptatie is het enige wat je nog rest. Bidden is voor hen een serieuze optie, een kleine minderheid zal ontdekken over echte talenten te beschikken. Dit is de gezegende groep journalistiek-hbo’ers wiens gebeden worden verhoord.
2 – Stop onmiddellijk met tv kijken in het algemeen en met naar de NPO kijken in het bijzonder. Gooi vandaag nog je tv de deur uit. Nederlandse televisie is als een soort hbo maar dan voor iedereen in Nederland zonder dat men wordt verteld dat televisieprogramma’s eigenlijk een verkapte vorm van zwaar middelmatig onderwijs ver onder hbo-niveau is. Tv kijken in het algemeen, en NPO kijken in het bijzonder, is puur gif voor je geest, je intellect, je intelligentie, je bewustzijn, je ziel, je hele bestaan. De hersenactiviteit van een tv-kijker is vergelijkbaar met de hersenactiviteit van een comapatiënt. Televisie is nog altijd een ongekend krachtig medium voor propaganda en de wijze waarop men massaal door televisie op stiekeme wijze wordt geïndoctrineerd grenst aan het misdadige. Ooit zal de geschiedenis oordelen over deze massavergiftiging van burgers. Stoppen met tv kijken voelt als stoppen met roken: eerst is er de stressvolle ontwenning, na slechts twee weken begint het snelle herstel en na hooguit drie maanden zul je je euforisch voelen door het grandioze maar onherleidbare gevoel te zijn bevrijd van iets waarvan je al die tijd niet wist dat het je gegijzeld hield. Televisie is de matrix, stoppen met tv kijken is de rode pil slikken. Het is niet in woorden te vatten hoeveel je eigenlijk niet weet terwijl je denkt alles te weten zolang je televisie kijkt. Nooit meer televisie kijken is iets wat je zelf moet ervaren om het echt te kunnen begrijpen. Pas als je bevrijd bent van televisie zul je beseffen, echt goed beseffen, hoe destructief televisie al je hele leven lang is voor je creativiteit en je persoonlijke ontwikkeling. Televisie is massa-onderdrukking, maar omdat jij bij een generatie hoort die niet beter weet word je in wezen nog veel harder onderdrukt dan je beseft. Geen tv meer kijken is de tweede stap op weg naar een depressievrij leven. Geen radio meer luisteren uiteraard ook, maar gezien de luistercijfers van 3FM begint dat besef nu bij velen door te dringen.
3 – Matig je social media-gebruik. Twitter alleen als je echt iets te verkopen of te communiceren hebt, gebruik Twitter in geen geval als ‘sociaal’ medium voor ‘sociale’ interactie met anderen. Sociaal gebruik van Twitter is een alles verwoestend gebed zonder einde en het zal je uiteindelijk levend opvreten. Besef dat mensen die hun sociale leven uitsluitend op Twitter leiden per definitie meelijwekkende stumpers zijn die aan de randen van de maatschappij staan, met één been reeds in het graf. Het zijn paria’s die voor alle hulp onbereikbaar bleken maar die ook zichzelf niet meer kunnen helpen. Twitteraars die hun eenzaamheid trachten te verbergen achter een druk sociaal twitterleven zijn als de rokers buiten in de kou voor een gebouw, in het verplichte rokersverdomhoekje: iedereen ziet en weet en beseft dat zij als enigen niet sterk genoeg zijn hun zelf gekozen onderdrukking te beëindigen. Overigens: uit ervaring kan ik vertellen dat stoppen met Twitter net zo’n bevrijdend, euforisch gevoel geeft als stoppen met tv kijken en stoppen met roken. Het is echter loodzwaar te moeten toegeven wat een tragisch geval, een grenzeloze karikatuur van je eigen narcisme, je al die tijd was. Bereid je voor op schaamte, veel schaamte, maar uiteindelijk de ontsnapping naar de vrijheid.
4 – Instagram en Facebook zijn, hoe gek dat misschien ook klinkt, zo erg nog niet. Ze kennen immers niet dezelfde dodelijke dynamiek die Twitter constitueert, en ze zijn doorgaans vrij van hinderlijke moralisten en alle andere zaken die bij intensief twittergebruik voortdurend zo doen verlangen naar de dood. Echter, wie Facebook en Instagram gebruikt als gereedschap om likes en bewondering te oogsten bevindt zich reeds in een neerwaartse spiraal. Je volledig kunnen vrijmaken van positieve bevestiging door de ander, bijvoorbeeld door zoveel mogelijk likes te verzamelen, is een cruciale stap naar een depressievrij leven. Kunnen leven zonder afhankelijk te zijn van wat anderen vinden, zonder sociale goedkeuring, zonder angst voor wie dan ook behalve voor jezelf, is ultieme vrijheid. Ultieme vrijheid is de snelste weg naar geluk.
5 – Stop nu direct, voorgoed, met verantwoorden aan wie dan ook, behalve aan jezelf. Iedereen die jou waarvoor dan ook ter verantwoording roept is een charlatan die er op uit is zijn of haar wil aan jou op te leggen, meestal gecamoufleerd als ‘deugd’. Iemand moreel ter verantwoording roepen is een terroristische daad die wordt gepleegd door moralisten. Verzet je daarom altijd tegen moralisten. Moralisten zijn de allergrootste bedreiging van je geluk. Moralisten zijn in elk leven de belangrijkste oorzaak van depressies, leed en ongeluk. Bestrijd moralisten en moralisme waar je kan. Het leven is een noodzakelijke voortdurende oorlog tegen het moralisme en moralisten, een natuurtoestand waaraan niet valt te ontsnappen. Een leven dat geheel vrij is van moralisten is een nagenoeg perfect gelukkig leven, een onhaalbaar ideaal. Zoveel mogelijk streven naar dit ideaal is een volgende belangrijke stap naar een depressievrij leven.
6 – Doe radicaal, probeer te streven naar juist zo min mogelijk likes en zo veel mogelijk afkeuring van anderen. Het is de beste en snelste manier om van je behoefte aan (morele) goedkeuring af te komen. Wie eenmaal in staat is onbeperkt tegenstand en afkeuring te genereren en dit ook te kunnen accepteren is per definitie op weg naar een gelukkig leven.
7 – Stop met groepsdenken. Scheid je af van de groep, elke groep. Je hoort bij geen enkel team. Je bent zelf je eigen groep en je eigen team. Niet meer bij een groep kunnen en mogen horen is bevestiging van je individu en je individuele vrijheid. De mens is geen groepsdier, dat is een leugen die is verzonnen door moralisten. Het zijn dezelfde moralisten die ook het tragische concept ‘gezelligheid’ hebben bedacht. ‘Gezelligheid’ is geestelijke dwang, morele onderwerping, opdat de ander zich beter voelt door jouw onderdanigheid. Besef: de mens is een solitair dier, als een kat.
8 – Derhalve: heb schijt aan wat anderen vinden. Dat klink makkelijker gezegd dan gedaan, de afkeuring en hoon van de ander overvallen je altijd weer en dwingen je altijd weer op de knieën, hoe ervaren en bedreven je er ook in bent. Afkeur en hoon is moeilijk te scheiden van haat. Afkeur en hoon zijn haat, het is slechts een door het geweten makkelijker te accepteren vorm van haat. Afkeer en hoon voelen, net als de haat en de afgunst, verstikkend en kruipen, net als het bloed, overal, ook waar het niet kan gaan. De kunst is dan ook niet daadwerkelijk te leren schijt te hebben aan wat de ander vindt, de kunst is het gevoel van schaamte en twijfel wat gepaard gaat met afwijzing en afkeuring te leren accepteren als een handicap die onlosmakelijk is verbonden met het leven als vrij individu. Deze handicap accepteren, en derhalve van tijd tot tijd noodgedwongen moeten knielen voor gekmakende gevoelens van onbestemde angst, maken het mogelijk om te kunnen worden, zijn en blijven zijn wie je wilt worden, zijn en blijven zijn. Wie eenmaal is wat hij moet zijn, is vrij van frustraties, frustraties zijn brandstof voor depressies, vrij zijn van frustraties is vrij zijn van depressies.
9 – Ergo: doe wat jij wilt. Wat je écht wilt. Zonder je af te vragen wat je studie-, leeftijds-, generatie-, sekse- of lot-genoten er van zouden vinden. De beslissing moet altijd zijn wat jij wilt, niet welke voorwaarden anderen zouden stellen aan wat een juiste beslissing is, het gaat alleen en uitsluitend om jouw voorwaarden. Als niet uitgaan op zaterdag is wat jij wilt (sowieso iets wat je inderdaad zou moeten willen, uitgaan is de hel, de onweerstaanbare sociale valkuil van het postmodern hedonisme) dan is die wil het waard om daarvoor vriendschappen te offeren. Wie niet kan accepteren dat wat jij wilt altijd het beste is voor jou zou zich überhaupt geen vriend mogen noemen. Dat ‘iedereen het doet’ is geen argument, eerder een tegenargument. Als iedereen het doet kan het nooit het beste zijn, iedereen is immers ongelukkig, je klasgenoten zijn allemaal depressief, je hele generatie heeft nu al een burn out. Het vergt geen ingewikkelde logica om in te zien dat wat ‘iedereen’ doet niet het juiste is. Je kunt als schaap de andere schapen volgen, maar wanneer je tot de conclusie komt dat alle schapen die elkaar volgden nooit meer terugkeren kun je je maar het beste vermommen als wolf.
10 – Als je een vaste relatie hebt, maak die dan uit. Idealiter begin je geen vaste relatie voor je 30ste. Als je inmiddels samenwoont kun je niets anders dan concluderen dat je jezelf vrijwillig fysiek hebt gegijzeld. Ga onmiddellijk alleen wonen. Een vaste relatie en samenwonen gaan pas tellen als de dood er toe gaat doen. Voor je veertigste doet de dood er niet toe. Na je veertigste is het leven eenvoudig samen te vatten als memento mori.
11 – In godsnaam, ga niet, NOOIT, bij je ouders wonen. Het is nog beter om in een muurkast te leven, of in een kartonnen doos, of bij iemand op de bank levend uit een koffer, of als hoer in een drugspand, dan bij je ouders. Toen je een jaar of acht was waren je ouders eigenlijk al overbodig, nu ben je 18 en zijn je ouders de meest natuurlijke vorm van aanhoudende onderdrukking, verregaand moralisme en maken je ouders zich dagelijks schuldig aan omkoping, morele manipulatie en emotionele chantage. De vergissing die wordt gemaakt is dat het comfort en de veiligheid van het leven in het ouderlijk huis bijdraagt aan levensgeluk, maar dat comfort en de veiligheid die je ouders bieden zijn slechts het resultaat van een stilzwijgende onderhandeling tussen gijzelnemers en gijzelaars. Jij bent de gijzelaar. Eigenlijk is alleen de beklemmende houdgreep-relatie tussen leerlingen en het hbo erger dan de relatie, een wurggreep, tussen ouders en hun jongvolwassen kinderen. Beide relaties zijn er op gericht de vleugels van het kuiken zo lang mogelijk gekortwiekt te houden opdat het kuiken voor eeuwig kuiken blijft en nooit zal leren vliegen om het nest voorgoed te kunnen verlaten en de wereld te ontdekken.
