Kijk, hier staat het. Zwart op wit. Voor het onder bedreiging van een vuurwapen twee minderjarige meisjes op beestachtige wijze verkrachten krijg je in Nederland in hoger beroep 12 jaar cel (dus na 8 jaar sta je alweer buiten) en dat is dan ‘een relatief hoge straf’. Het staat er echt. Dit is wat de Heren van de Hoge Raad, de voor het leven gekozen benoemde machthebbers van de wérkelijke macht in Nederland, ‘rechtvaardigheid’ noemen.
“Bovendien stelt hij dat de celstraf van uiteindelijk twaalf jaar die het hof oplegde “een relatief hoge straf” is voor iemand van twintig jaar met een beperkt strafblad.”
12 jaar! En dan hebben we het over dader Michael Panhuis die op dat moment dus al een strafblad had, onder andere voor overvallen, het mishandelen van zijn eigen vader, het mishandelen van zijn vriendin, en al had toegegeven ‘trots’te zijn op de gruwelijke verkrachtingen. En, kennelijk, een verboden imitatievuurwapen in bezit had om zijn slachtoffers mee te bedreigen. Dus als hij geen strafblad had gehad, en geen imitatievuurwapen, dan was hij tot een nóg langere straf veroordeeld.
Maar dan zijn we er nog lang niet wat ‘rechtstaat’ Nederland betreft. Want wat zegt de president van het gerechtshof tussen neus en lippen door?
“De straf was bovendien hoger dan het Openbaar Ministerie had geëist”
Hee, hé, huh, wat, wtf?
Dus het OM, die beslist niet corrupte en immer integere organisatie waar ze er doorgaans alles aan doen om zoveel mogelijk onschuldigen achter de tralies te krijgen en als een soort tweede advocaat de échte schuldigen te beschermen tegen een eventueel functionerende rechtstaat (zie ook: hoofdofficier van justitie Bart Nieuwenhuizen), vindt dat het op beestachtige wijze verkrachten van twee minderjarige meisjes, onder bedreiging van een vuurwapen, nóg minder waard is dan slechts acht jaar cel in de praktijk?
Knettergek. Ik zeg het u: KNETTERGEK. Deze rechtstaat is zó krom dat het een perfecte hoepel is. Het is bijna weer recht, zo krom als het is.
Mocht u mijn populistisch-fascistisch-nazistisch-PVV-FvD-harteloos-hatelijk-intolerant-aan de wortels van de rechtstaat knagend onderbuikgevoel nog nét niet helemaal delen, dan moet u hieronder even de integrale details lezen van wat Michael Panhuis destijds precies deed aan beestachtige gruwelijkheden met twee minderjarige meisjes in Barneveld. En beseffen dat hij daarvoor in hoger beroep slechts 12(!) jaar kreeg. Als het aan die dappere en krachtige volksbeschermers van het OM had gelegen nóg minder. Waardoor hij dus na een paar jaar alweer vrij rond liep in de bossen van Den Dolder (om aan zijn ‘resocialisatie’ te werken, lees: om een relatie te hebben met een begeleidster, om een medegevangene zwanger te maken, om drugs te gebruiken die daar kennelijk onbeperkt verkrijgbaar zijn en uiteraard om met een mes op zak op zoek te gaan naar een nieuw slachtoffer) om daar Anne Faber op gruwelijke wijze te verkrachten en te vermoorden.
“Verdachte heeft in de nacht na Koninginnedag 2010 twee minderjarige meisjes volstrekt willekeurig en impulsief onder bedreiging van een imitatiewapen op brute wijze verkracht. Verdachte heeft zijn penis afwisselend in de vagina’s van beide meisjes en de anus van een van hen gebracht. Daarnaast heeft hij bij een van de meisjes een tampon uit haar vagina verwijderd en zijn vingers in haar vagina gebracht.”
Je gaat je haast afvragen: zou Michael Panhuis nu voor de moord op Anne Faber gewoon weer 12 jaar krijgen? Zou hij over een paar jaar wederom vrij rondlopen in bossen rond een ‘instelling’, en kan hij daarna, net als Volkert van der Graaf, via kort gedingen er voor zorgen dat alle voorwaardelijkheden van zijn straf teniet worden gedaan zodat hij weer snel vrij in de maatschappij kan rondlopen omdat ‘elk mens het recht heeft op uitzicht van vrijheid’ en ‘een nieuwe kans moet krijgen’? Zelfs het doodschieten standrechtelijk executeren van een aankomend premier is tenslotte maar 18 jaar (12 jaar effectief) waard in Nederland.
Dit is Kromstaat Nederland. In Kromstaat Nederland zijn de levens van dochters geen ene zak waard. Het leven van uw dochter is niets meer dan collateral damage van het sociale experiment der linkse heilstaat. Ingecalculeerde doden, gewonden, verminkten, getraumatiseerden en nabestaanden. Want dat ‘hebben we nou eenmaal afgesproken met z’n allen in dit gave land’. De magistratuur kan er kennelijk moeiteloos mee slapen. En voelt geen centje pijn.
Voor burgers dan maar een welgemeend welterusten: met een beetje geluk valt u tegen het ochtendgloren wel in slaap.
VOOR DEZE DADEN WERD MICHAEL PANHUIS IN HOGER BEROEP TOT SLECHTS 12 JAAR CEL (ACHT JAAR IN DE PRAKTIJK) VEROORDEELD EN DAT IS VOLGENS HET GERECHTSHOF ‘EEN RELATIEF HOGE STRAF’:
