Het was gisteren een bijzonder teleurstellende dag natuurlijk. Mijn vrouw moest thuis alle Oranje vlaggetjes weghalen en het schmink van de Hema kreeg je heel lastig van de wangen van de kinderen. Ze moest ook nog even nieuwe sloffen regelen voor de Montessori want die grote Oranje Leeuwen zijn natuurlijk een beetje raar. Gelukkig hoefde ik zelf de oranje slingers niet op te ruimen want daar word ik, op de een of andere manier, altijd heel erg verdrietig van. Alsof je twee weken met je vrienden op vakantie was en opeens vraagt je moeder weer of je een toetje wil. Dat je hoopt op de liefde van je leven in de kroeg, maar je komt alleen zo’n oude klasgenoot tegen die jou wel leuk vond. En dan krijg ik ook nog eens zo’n strenge mail van jou.
Je weet toch hoe dat gaat? Karel had die Oudhollandse Melkmeisjespakken meegenomen naar Brazilië en Peter vond dat daar oranje ballonnen onder hoorden. Ikzelf had drie oranje pruiken in mijn koffer gepropt en zo transformeerden we in een soort spelersvrouwen uit een stripboek. Je weet toch hoe dat gaat als je een klein glaasje whisky hebt gedronken? Dan krijg je een iets ander soort humor dan op de directiegolfdag in Zoetermeer. We hebben toch allemaal twee kanten?
Meestal blijven alle ‘dingen die jongens leuk vinden’ verborgen voor het grote publiek. Weet je nog van die jacuzzi in die Belgische boerderij? Dat blonde 20-jarige meisje van de receptie is verder wel aardig hoor, maar ze valt echt niet op je omdat je zo’n leuke bril zonder randjes hebt. Wij vergaten even in dat Braziliaanse stadion dat die beelden van het publiek ook in Nederland te zien zijn. We zwaaiden vrolijk omdat we onszelf terugzagen op het grote scherm. Dat Peter met zijn tong over zijn lippen ging, was inderdaad wel een beetje over de top.
Jij hebt er moeite mee om niks te laten blijken. Als we volgende week de jaarstukken doornemen, moet je steeds denken aan die twee grote oranje ballonnen onder mijn shirt. ‘Je keek er ook zo normaal bij,’ zeg je. ‘Alsof het helemaal niet vreemd is dat de CFO van zo’n groot bedrijf met twee oranje ballonen onder zijn shirt in een openbare gelegenheid zit.’ Ach, hoe jij met je grote lichaam in een Tuk Tuk op de Veluwe zat, was ook niet zo’n fijn gezicht. Je moet elkaars gekte maar gedogen want anders hou je het nooit vol tussen al die cijfers. De een gaat lekker een potje hardlopen en de ander gaat verkleed als melkmeisje in een ver land waar niemand hem kent.
Kun je mij misschien een laatste kans geven? Ik zal het nooit meer doen, zou mijn zoon zeggen. Volgende keer gaan we gewoon weer stilletjes tussen de mensen van energiebedrijven op ons schnitzeltje kauwen. En als ik mezelf eens wil opvrolijken dan kijk ik gewoon even op internet naar die enorm grappige fotocollages. Die mensen hebben tenminste humor.
