Ik schreef een maand of drie geleden al dat Roemer (klik hier als u van oude media houdt) zich niet kon staande houden in de politieke arena (klik hier als u van nieuwe media houdt). Er was natuurlijk al de nodige twijfel maar de algemene beschouwingen van dit jaar maakte duidelijk pijnlijk dat er geen progressie zit in de manier van politiek voeren van Roemer. Hij oogt als een darter die nooit oefent maar na elke wedstrijd toch weer klagend aan zijn biertje zit omdat hij wederom verloren heeft. Kortom, geen bruisende persoonlijkheid.
Na mijn column waarbij ik Roemer vergeleek met een ezel die zich blijft stoten aan dezelfde steen en met een tweede kelner van een ouderwetse brasserie kreeg ik veel commentaar van SP-ers. Ze vonden dat ik met die vergelijkingen karaktermoord pleegde. Maar inmiddels is bij de SP zelf ook de pleuris uitgebroken. Tweede Kamerleden van de Socialistische Partij trekken nu zelf aan de bel. Ze vinden dat Roemer de fractie niet kan leiden, laat staan het land. Je kunt het een aanval in de rug noemen; zeker omdat men dit anoniem doet. Men kan het rijkelijk laat noemen. Maar met hetzelfde gemak kun je het een vlucht naar voren noemen. De redding van de SP. Want de peilingen geven aan dat de SP absoluut niet profiteert van de ongenadig harde klappen die de PvdA krijgt in diezelfde peilingen. Politiek gezien toch de grote broer van de SP. En dan moeten de verkiezingsdebatten nog komen. Bij uitstek het zwakste punt van Roemer. Als de nieuwe PVDA leider Asscher het goed gaat doen bij deze debatten kan het wel eens zo zijn dat vooral de SP gemillimeterd worden en dat kiezers toch kiezen voor de PVDA om een grote partij op links te behouden. En daarom zijn er SP-ers die nu proberen iets te forceren. Nu er nog tijd is.
En tijd is er. Tenminste, als je een oude rot op het schild gaat hijsen. Als je de grote roerganger en de eeuwige leider van de SP terug laat keren uit de halfdoden. Laat hem desnoods klonen in een Kazachstaans laboratorium waar men zonder moralistisch westers gelul lukraak allerlei experimenten uitvoert. In deze bange tijden waarin het Volk snakt naar heldere en klare taal is iemand als Marijnissen onmisbaar. Een links alternatief voor mensen die boos zijn op de sprekende poppen die momenteel in Den Haag rondlopen. Acht jaar nadat Marijnissen afscheid nam als politiek leider is zijn tijd eindelijk gekomen. Er wordt met smacht gewacht op zijn wederopstanding.
Al was het alleen maar om de theorie dat Bernie Sanders wel van Donald Trump had gewonnen in de praktijk te toetsen. Onze eigen Bernie Sanders tegen onze eigen Donald Trump. Rumble in the concrete Jungle. ‘In de linkerhoek, met tomaat op zijn Wibra shirt, De Os uit Oss: Jahaan Marijijijnissennnn! En in de rechterhoek, met dode meeuw in zijn geperoxieerde haar, De Vos uit Venlo: Geehheert Willllderssss!’
Een schitterend gevecht. De winnaar ongewis.
