Kussen in het nieuwe jaar. Ik wil het niet. Ja, ik wil het met een paar mensen, maar met nog meer mensen niet. Ik houd heel erg van fysiek contact, maar ik ben wel erg selectief met wie. Mijn persoonlijke ruimte is volgens mij ook groter dan bij de gemiddelde mens. Ik houd graag een beetje afstand.
Als je dan al iemand gelukkig nieuwjaar moet kussen, vind ik het prettig als die persoon daarna even een stapje terug doet. Jammer genoeg zijn er mensen die het fijn vinden om op vijf centimeter afstand van jouw gezicht dan nog een heel verhaal te beginnen over goede voornemens. Ik krijg dan lichte kortsluiting in mijn hoofd en heb alleen nog maar zin om die persoon een flinke duw te geven. Afstand mensen, dat zoenen is al erg genoeg.
Ik maak me er meestal makkelijk vanaf door op de ramen te tikken voor ik ergens binnen stap en dan heel hard ‘Beste wensen’ te gillen. Heb je iedereen gehad met gewoon een flinke ruit ertussen. Dat zoenen kun je dan gevoeglijk overslaan. Een ferme handdruk vind ik meestal voldoende, maar helaas ben ik daar vaak alleen in.
Vuurwerk mag alleen op 31 december en 1 januari. Ik zou het een tof plan vinden als nieuwjaarswensen daar ook bij gaan horen. Ik lig dan meestal voor pampus op de bank naar het schansspringen te kijken, dus dan zwijn ik er mooi doorheen. Ik ga het eens opperen. Wie weet vindt het voedingsbodem voor een wetswijziging. Dan heb ik tenminste iets om anderen mee om de oren te slaan.
Kom ook niet aan met goede voornemens. Stoppen met roken, lijnen, minder social media, meer hardlopen. Allemaal flauwekul. Over een paar weken krijgen we die maandag weer waar iedereen over gaat twitteren omdat alle goede voornemens alweer zijn mislukt en iedereen beseft dat ie met zijn eigen onvermogen moet leren dealen. Ik maak geen goede voornemens meer. Al jaren niet. Die depressieve maandag gaat dan ook volledig aan mij voorbij.
Ik zie de goede voornemens voorbij rennen in de bossen. Dikke lijven in te strakke gloednieuwe outfits, schoenen zonder een smetje. Ik weet dat die binnen no time op marktplaats terug te vinden zijn. Koopverslaving hoort bij goede voornemens. Hardlopen kan ook echt alleen in spiksplinternieuwe kleren. Die ouwe joggingbroek waar je normaal gesproken in op de bank hangt, een zak chips naar binnen werkend, daar kun je je inderdaad niet mee vertonen in de bossen.
Stop ermee mensen! Goede voornemens, hang ze in de wilgen! Ik vind dat wel een goed voornemen voor het komende jaar eigenlijk. Wie doet er mee? Dan rest mij nu alleen nog jullie allemaal een ongelooflijk fijn 2014 te wensen. Zoen- en voornemensvrij.
