De afgelopen week was ik twee avonden op De Affaire, een prachtig festival op Het Valkhof in Nijmegen. Een festival zoals Halbe Zijlstra het graag ziet. Ondernemend, met een breed cultureel aanbod en dat vrijwel zonder enige noemenswaardige subsidie. Draaiend op zo’n 280 vrijwilligers (die elders op de Vierdaagse Feesten veel geld kunnen verdienen met hetzelfde werk) en een handje vol betaalde professionals, trekt De Affaire een week lang enkele duizenden cultuurminnende bezoekers.
En dat al 25 jaar met een alternatief programma rondom de Vierdaagse Feesten in Nijmegen. Zo ook dit jaar weer met zeven dagen een spannende en gewaagde programmering, geheel gratis toegankelijk.
Op lucht kun je niet leven
Daarmee draait De Affaire op passie, maar op lucht kun je niet leven, noch een festival draaien. Aangezien het festival jarenlang geen en dit jaar nauwelijks subsidie krijgt en sponsoring binnen de regels van de Vierdaagse Feesten niet mogelijk is, is het voor de financiering afhankelijk van de bierpomp en giften van festivalfans. Zo kon de festivalganger zich verzekeren van nog eens 25 jaar feest door van De Affaire voor 25 euro een zilveren jubileum-festivalbandje te kopen.
Opvallend was echter dat het aantal mensen met eigen blikjes bier en flessen frisop Het Valkhof vele male groter was dan het aantal met zilveren bandjes. Toegegeven, 25 euro voor een zilveren festivalbandje lijkt veel – daar kon je ook tien bier van kopen. Maar zelfs daar wilden veel bezoekers niet aan. Liever dronken zij lauwe pils van thuis. Een enkeling pareerde zelfs over het terrein met een gekoelde thuistap.
Tegen gratis kan geen principe op
Want gratis is voor niets en voor niets spelen ook al die bandjes. Zelfs mensen die De Affaire een warm hart zouden moeten toedragen, liepen liever met een blikje in de hand dan met bandje om de pols over het festival. Ooit was het adagium: support your local underground. Maar tegen gratis kan geen principe op.
Dezelfde mensen die een kruis op hun avatar zetten, schreeuwen om cultuur en marsen der beschaving, vergeten dat alleen de zon voor niets het podium beklimt. Wel klagen over de cultuurbezuinigingen en btw, maar zelf ook niet willen bijdragen aan het festival. Maar weten dat je biertje dat bandje op het podium betaalt, smaakt toch zoveel beter? Of is beschaving alleen maar lekker wanneer betaald door de overheid?
Tjeerd van Erve schrijft op onmogelijk veel plekken, maar bundelt tegenwoordig alles op zijn eigen blog.
