Geachte mede-bezorgde avondlanders. Ik heb een belangrijke mededeling voor u: we moeten niet tegen de islam zijn. Ho ho, wacht nog even met die fakkels en hooivorken, ik ben nog lang niet uitgepraat. We moeten niet tégen de islam zijn, maar vóór onze fundamentele waarden. Die zijn het beste wat onze cultuur heeft voortgebracht en hebben, op hun beurt, onze cultuur gevormd. Sommigen zeggen dat de onze een judeo-christelijke cultuur is, maar dat is zij allang niet meer. Onze cultuur is gebaseerd op rationaliteit en redelijkheid. Dat wil niet zeggen dat zij perfect is. Ook rationaliteit en redelijkheid kunnen zich vergissen, kennen hun uitwassen, maar ze staan in ieder geval open voor correctie. Daarin verschillen ze van godsdiensten met hun in steen gehouwen, geopenbaarde waarheid.
Een mens is echter meer dan zijn verstand alleen. Een mens heeft ook zijn emoties, zijn religieuze behoeften. Ieder mens heeft recht op een bepaalde mate van irrationaliteit. Dat is ook normaal. Godsdienst, kunst, sport, liefde, seks – het zijn irrationele maar noodzakelijke zaken. Zonder irrationaliteit, mits begrensd door het gezond verstand, is geen vooruitgang mogelijk. Denk aan het doen van uitvindingen, het maken van ontdekkingsreizen, het scheppen van kunstwerken. Om daaraan te beginnen is een – irrationeel – geloof nodig dat het iets zal opleveren.
Van alle vormen van irrationele vrijetijdsbesteding, is godsdienst de meest irrationele. De behoefte tot verering van een hogere macht is echter universeel. Bidden, offeren, op bedevaart gaan, je komt het overal tegen. Net als het om zeep brengen van mensen zonder of met een andere godsdienst. Ook ons eigen christendom had daar een handje van, met name ten aanzien van Joden, met wie wij toch geacht worden een cultuur te vormen. Maar goed, dat was damals. Het strekt ons tot eer dat wij de godsdiensten in ons midden onderworpen hebben aan de scheiding van kerk en staat.
En dan kom ik nu toe aan het ongetwijfeld volgens velen onder u al veel te lang uitgestelde i-woord: de islam. Wat moeten we daarmee of, zoals velen onder u het zouden formuleren, wat doen we daartegen? Wat mij betreft niets. De Koran, moskeeën, islamitische slagerijen – wat kan het me schelen? Ik heb er geen last van. Maar een ander verhaal wordt het wanneer de islam inbreuk maakt op de fundamentele waarden van onze cultuur, de cultuur die door de autochtone bevolking is opgebouwd. Dat gebeurt met de islamitische kledingvoorschriften voor vrouwen.
Toen Franse badplaatsen deze zomer de boerkini op hun stranden verboden, was mijn eerste reactie: “Ach, laat ze toch. Als die mensen in een soort Batmanpak de zee in willen, moeten ze dat zelf weten. Leven en laten leven!” Maar je moet altijd proberen verder te kijken dan je neus lang is. Om te beginnen is het niet oké dat mannen van Allah en zijn profeet in zwembroek de zee in mogen, terwijl vrouwen een onflatteuze flodderzak moeten dragen. Daar is de gelijkberechtiging van mannen en vrouwen in het geding, en die geldt voor alle mannen en vrouwen in ons land. De domme, laffe of doortrapte boerkinigoedpraters brengen daar tegenin dat dit kruippakje voor volwassen vrouwen vrijwillig wordt gedragen. Dat kan best, maar zolang honderden miljoenen moslimvrouwen niet de vrijheid hebben om te bepalen hoe ze gekleed gaan, is het pervers om op een Frans strand een boerkini te dragen. Dat is niet alleen een gratuite provocatie naar de niet-moslims, het is een dolk in de rug van de vrouwen die onder islamitisch dwangtextiel moeten leven.
Dat maakt de boerkini nog niet illegaal. Het is niet verboden om pervers te zijn. De burgemeesters van de Franse badplaatsen zagen evenwel een gevaar voor de openbare orde in de boerkini, die als provocerend zou kunnen worden ervaren na de recente islamofascistische aanslagen. De badplaatsen formuleerden ieder hun eigen boerkiniverboden met verschillende motivaties. Het boerkiniverbod van Villeneuve-Loubet werd in kort geding aangevochten. De rechters van het Tribunal Administratif van Nice stelden Villeneuve-Loubet in het gelijk en schreven in hun vonnis dat de boerkini gezien kan worden als een middel tot het wegvagen van de vrouw en als een verlaging van haar positie in de maatschappij. De Conseil d’État, de Franse Raad van State, vernietigde in een voorlopige uitspraak dit vonnis met, onder andere, het argument dat het boerkiniverbod de vrijheid van de draagster aantast. De CdE stelt het belang van de individuele boerkinidraagster blijkbaar boven dat van vrouwen in het algemeen.
In Frankrijk willen sommige politici nu een speciale antiboerkinikwet opstellen. Ik ben ervoor dit ook in Nederland te doen. De overweging zou moeten zijn dat de boerkini, evenals ander islamitisch dwangtextiel, zijn oorsprong heeft in religieuze wetgeving die een verschil maakt in de rechten van mannen en vrouwen in een gelijke situatie, te weten het betreden van een strand en het zwemmen in zee. Volgens deze wetgeving hoeft een man immers geen boerkini te dragen en moet een vrouw dat wel. Daarmee wordt een van de fundamentele waarden van onze cultuur geschonden, die van de gelijkberechtiging van man en vrouw. Vrouwen in boerkini? Dan de mannen ook!
De boerkini is geen onnozel nieuwsitem in de komkommertijd. Het is een instrument dat de vrouw haar lichaam onteigent, een kwaadaardige uiting van een regressieve islam die door de Arabische Golfstaten wordt gesponsord. In tegenstelling tot wat sommige islambashers beweren, is de islamitische wereld namelijk niet in de tijd van de profeet blijven steken. In de jaren ’60 en ’70 van de 20ste eeuw hadden veel islamitische landen een hoge graad van secularisatie bereikt. Om veeleer geopolitieke dan religieuze redenen zijn de Golfstaten begonnen de meest conservatieve stromingen binnen de islam te financieren. De gevolgen zien we om ons heen.
De boerkinigoedpraters stellen dat je bij een boerkiniverbod ook de eigenaardigheden van strenge christenen en ultra-orthodoxe Joden moet aanpakken. Op zich niks op tegen, maar die vergelijking gaat mank, want dat soort christenen en Joden vormen in ons land een bijna onzichtbare minderheid, een pittoreske rariteit, terwijl de regressieve islam onder moslims mainstream is geworden. Maar aan de strenge christenen in de Verenigde Staten en de ultra-orthodoxe Joden in Israël, kun je zien wat ons te wachten te staat als we de regressieve islam steeds meer terrein laten veroveren.
De boerkini stelt ons voor een principieel probleem. Laten we een grotendeels door de islam bepaalde cultuur van allochtonen de fundamentele waarden van onze cultuur schenden of niet? Wat mij betreft zijn andere culturen welkom, maar niet wanneer ze vijandig staan tegenover de onze. Je kunt echter wel vinden dat allochtonen die regressieve islam dan maar moeten gaan celebreren in de landen waar die vandaan komt, ondertussen wonen ze in ons midden en nemen toe in tal en last. Dus wat te doen?
Paradoxaal genoeg biedt de boerkini wellicht een kans het tij te keren. Je maakt mij niet wijs dat iemand er voor haar lol als een Teletubbie bijloopt. Voor een kortstondige provocatie, misschien. Maar niet voor je plezier. Daarom denk ik dat een strikt gehandhaafd boerkiniverbod op bijval kan rekenen van de meest intelligente en dappere vrouwen en meisjes van islamitische huize. Zo’n wet dwingt tot een keuze: of afzien van zee en strand, of kiezen voor normale zwemkleding. Ik hoop dat een avant-garde het met alle risico’s van dien zal aandurven hun leven, en dus ook hun lichaam, voor zichzelf op te eisen en een bikini of zwempak te dragen. Ze zullen de minder dapperen tot afgunst en navolging prikkelen. De steeds warmer wordende zomers helpen hierbij. Lang leve het broeikaseffect!
De boerkini is bij lange na niet de ergste vorm van vrouwenmishandeling binnen de islamitische cultuur, maar een boerkiniverbod kan een doorbraak betekenen. Reeds te lang hebben de islamitische allochtonen zich in een soort omgekeerde xenofobie van de autochtone bevolking afgezonderd, waarbij de verpakking van meisjes en vrouwen een doorslaggevende rol speelde. Het is hoog tijd dat ze uitgepakt worden, want zolang de allochtonen zich niet met de autochtonen vermengen, komt er van integratie niets terecht. Of verstaat de regressieve islam onder integratie de integratie van autochtone niet-moslims in de islam?
Rationaliteit en redelijkheid zijn de beste wapens tegen het gedram van de regressieve islam, niet een fictieve judeo-christelijke identiteit, laat staan de identiteit die extreem-rechts zich inbeeldt. Westerlingen zijn vrije mannen en vrouwen, individualisten, maar we kunnen samenwerken om onze gedeelde waarden te verdedigen. Daar moeten we onbuigzaam in zijn, want daarmee dwing je in de krachtmeting met de regressieve islam respect af, niet met toegeeflijkheid. Tegelijk moeten racisme en discriminatie keihard bestreden worden, met name op de arbeids- en de woningmarkt. Vervolgens moeten we de Vriendschapshand uitsteken naar de moslims in ons land en hen noden aan de Tafel van de Vrijheid, zeggende: “Kom erbij, ga lekker zitten. Nee, je hoeft geen alcohol te drinken, we hebben frisdrank en liters thee. Nee, je hoeft geen varkensvlees te eten, we hebben kip en kibbeling. We begrijpen best dat je wilt vasthouden aan je godsdienst en dat is geen enkel probleem, zolang die maar niet indruist tegen de fundamentele waarden van onze cultuur. En laten we het nou gezellig maken! Wie weet er nog een vieze mop?”
