Beste Camiel,
In 2015 roste je je toenmalige vriendin in elkaar.
Al die tijd liet je je vriendje/woordvoerder Jan Driessen uitleggen dat je je toenmalige vriendin helemaal niet in elkaar had gerost. Dat je een schikking accepteerde om een openbare rechtszitting te voorkomen en daarmee een strafblad kreeg? “Geenszins een erkenning van schuld”, parafraseer ik Driessen. Dat je een Verklaring Omtrent Gedrag kreeg toen NOCNSF die van je eiste? “Bewijs dat er helemaal niks aan het handje was.”
En nu, aan de vooravond van 2018, lekt uit dat je “werkt aan een verklaring”.
Het bestuur van NOCNSF wil een soort ‘biecht’ van je. Want het is nogal pijnlijk voor die sportkoepel dat ze aan de ene kant werk maakt van een aanpak van vrouwenmisbruik in de sportwereld en aan de andere kant een bestuurslid heeft dat schaamteloos blijft zwijgen over zijn eigen daderervaringen als vrouwenmepper.
Driessen laat alvast weten dat het best eens zou kunnen dat je advocaat Geert-Jan Knoops die ‘biecht’ voor je opstelt. De gladde paling zelf is er de afgelopen bijna drie jaar niet in geslaagd je vrij te pleiten, nu gaat een van de beste strafrechtadvocaten van het land die walgelijke actie van je downplayen. Opdat je je baantjes bij NOCNSF en vooral het IOC kan houden…
Heb je nou zelf echt niet door dat dit soort stappen het alleen maar erger maakt?
Dat je je beter één keer zelf, live, kunt laten interviewen door pak ‘m beet Jeroen Pauw? Of nog liever: Sven Kockelman. En dat je dan niet draait, niet bagatelliseert, niet jolo’t, maar gewoon als mens, vanuit je hart, uitlegt waarom je het in je gluiperige katholieke rotkop haalde om een vróuw te slaan. En dat je spijt toont. Echte spijt.
Vreselijke Pechtold dat je d’r bent!
Groet,
JanD
