Beste Edwin,
Je bent, als grote baas van Ajax, beland in een wedstrijd die je niet kunt winnen.
Familie Nouri-Ajax: 7-0.
Na een kwartier.
Sinds vrijdag zit Ajax in de beklaagdenbank.
Heeft de club informatie achtergehouden over de hartafwijking die in 2014 bij Abdelhak Nouri werd geconstateerd? Heeft de clubarts van Ajax op 8 juli, toen Abdelhak Nouri tijdens een oefenwedstrijd tegen Werder Bremen werd getroffen door een hartstilstand, snel genoeg de hartdefibrillator gebruikt? En tenslotte: beantwoordt Ajax wel op menselijke én adequate wijze de vragen die bij de familie van Abdelhak Nouri leven?
De familie van Abdelhak Nouri suggereert en zegt: ‘ja’, ‘nee’ en ‘nee’. Maar zelfs als de antwoorden op deze vragen ‘nee’, ‘ja’ en ‘ja’ zóuden luiden, wordt het na 90 minuten nooit meer een gelijkspel.
Het is namelijk een kil miljoenenbedrijf tegen een familie die heel Nederland in het hart gesloten heeft.
Van dat kille miljoenenbedrijf ben jij het gezicht. Letterlijk én figuurlijk. Ik zal nooit vergeten hoe jij op 25 mei 2017 koel en zakelijk uitlegde waarom Ajax die avond in de finale van de Europa League tegen Manchester United niet met rouwbanden speelde, terwijl drie dagen eerder ín Manchester 22 doden en 120 gewonden vielen bij een islamitische aanslag bij een concert van Ariana Grande.
We zien een patroon.
En het is verre van fraai.
Groet,
JanD
PS. Ja, ook jij…
