Meneer Timmermans,
Soms heb ik geen woorden.
Als wéér een aanhanger van Islamitische Staat dood en verderf kan zaaien, nu tijdens een gijzeling in een supermarkt. Als het stuk moslimuitschot in kwestie, Redouane Lakdim, ‘in beeld was bij de inlichtingendiensten’. Als het wachten is op een verklaring van de moeder van het varkensvleesvermijdende vullis die weet dat ‘haar zoon nooit zoiets zou doen’ en ‘altijd een lieve jongen is geweest’. Als een Franse gendarme, Arnaud Beltrame, tijdens die gijzeling zijn leven offert door te ruilen met een vrouwelijke gijzelaar.
Ik ga dan malen.
Wéér geen Noor. Wéér een ‘Allahoe Akbar’-roeper. Wéér in beeld bij de inlichtingendiensten. Wéér een bewijs van de parallele samenleving. Wéér vier onschuldige doden. Wéér is de EU een stukje meer Eurabia.
Wat valt er nog te zeggen?
Op zo’n moment weet ik dat er altijd één persoon is, die niet om woorden verlegen zit.
Een die nooit teleurstelt.
Frans Timmermans.
Die twittert dan: “Arnaud Beltrame put himself in harm’s way to save another human being. It cost him his life. We all owe a huge debt of gratitude to this hero.”
Ik vraag me op het moment dat ik zoiets van u lees altijd af: waar was Frans Timmermans deze keer toen hij zijn pathetische tweet de wereld in stuurde? Gewoon aan het ontbijt, ergens in een 1200 euro per nacht-hotel? Achterin de zwaar beveiligde auto met chauffeur? In een privé-jet, op weg naar bevriend staatshoofd Erdogan? Of heb ik ‘m dan tóch nog te hoog zitten en neemt ie niet eens meer de moeite om het pro forma-dingetje zelf Twitter op te slingeren? Heeft ie daar zijn Rob Jetten-achtigen voor? Ligt ie zelf gewoon nog lekker te snurken in die hotelkamer? Is ie juist al weer druk met het ontvangen van linkse jongeren uit een oostblokstaat die hij aan zijn Europese project wil toevoegen? Of zit ie onder het bureau van Jean-Claude Juncker met dertien centimeter Luxemburgs vlees in zijn mond te zorgen dat de Grote Baas de nieuwe dag niet al te boosaardig tegemoet treedt?
Eigenlijk weet ik het antwoord wel.
En nu lust ik mijn ontbijt niet meer.
Groet,
JanD
