Beste mevrouw Ollongren,
Ik zou weleens stiekem bij u in de slaapkamer willen kijken.
Hoho, ik ben geen gluurder, hè!
Maar het lijkt mij gewoon heel interessant hoe het er qua gesprekken aan toe gaat tussen u en uw vrouw.
Ik bedoel: u bent zo’n type dat gewend is haar zin te krijgen. Dat ziet een blinde.
En dan blijkt uw echtgenote, Irene van den Brekel, als producente van het tv-programma ‘Zondag met Lubach’ totáál geen grip te hebben op die redactie van Arjen Lubach. Op die vréselijke redactie van Arjen Lubach. Die vréselijke redactie van Arjen Lubach die nu al voor de tweede keer een item maakte dat een rechtstreekse middelvinger naar u was. En uw echtgenote staat erbij en kijkt er naar.
Ik zou graag horen wat u tegen haar zegt als ze dan na zo’n uitzending bij u onder de dekens kruipt. En zien of ze dat met een zekere trots doet. Of juist als een angstig muisje, voor pikstraf bevreesd.
Het kan natuurlijk ook dat u tijdens de weken dat ‘Zondag met Lubach’ te zien is, wegblijft bij de televisie, oordopjes in doet en wegduikt in een lekker geil boek dat u tintelingen in de onderbuik bezorgt.
Niet luisteren naar wat anderen vinden, daar zijn jullie bij de partij van de omkoopneukhuteigenaar immers nogal goed in…
Groet,
JanD
