Hoi Sylvia!
Weet je wat het verschil tussen jou en mij is?
In de Volkskrant zei je: “Als ik op straat iets zie waarbij een zwart, Turks op Marokkaans iemand iets rottigs doet, dan verander ik hem vaak naar een blanke Nederlander. Want anders word ik uitgescholden voor racist. (…) Over iemand die zwart is, zou ik nooit meer schrijven dat hij vet of lelijk is, want dan ben ik een racist. Terwijl ik bij een blanke vrouw gewoon opschrijf dat ze een figuur als een druipkaars heeft. (…) Die zelfcensuur gaat best ver, maar ja, zo zijn de tijden.”
Het verschil tussen jou en mij: ik leg me er niet bij neer ‘dat de tijden zo zijn’.
En ik vind het de dure plicht van columnisten om de waarheid niet te verdraaien om maar in het gevlei te blijven bij hun vriendjes of om te voorkomen dat ze naast al die fanmail ook wat bagger over zich heen krijgen.
Voorbeelden?
Nou, als een Turk zijn hele biografie bij elkaar verzint (of twee), noem ik ‘m een Turk.
Als een zich dichter en kunstenaar noemende subsidietiethanger van Curacao afkomstig is, dan noem ik ‘m een zwarte subsidietiethanger.
Als een Marokkaanse kastnicht bij Pauw reclame voor zichzelf mag maken, dan noem ik ‘m een Marokkaanse kastnicht.
Als een zwarte huisvrouw met hobby een businessmodelletje probeert te maken van herstelbetalingen, dan noem ik haar een zwarte huisvrouw.
Snap je?
Maarrr…
Als een stelletje witte Nederlanders als Zwarte Piet verkleed een school ‘verrassen’ met hun komst of Sylvana Simons weer haar fifteen minutes of fame bezorgen, dan noem ik die ongelooflijke sneuneuzen een stelletje witte Nederlanders.
Dat is mijn vak. En daarin doe ik geen concessies.
Ik niet.
Dikke kus,
JanD
