Meneer Rutte,
Even over dat ‘Europese migratiebeleid’ waar u later deze week ‘namens Nederland’ braaf uw handtekening onder gaat zetten om de fat white behind van Angela Merkel te redden.
Als ondernemingen als Artsen zonder Grenzen (bekend van medewerkers die vrouwen in arme landen dwingen tot seks in ruil voor medicijnen) vlak voor de kust van Libië 600 stoere zwarte mannen inladen op één van hun cruiseschepen, zitten daar gemiddeld 42 echte vluchtelingen en 558 economische gelukszoekers op.
Voor normale mensen zou het feit dat slechts 7 procent van al die stoere zwarte mannen een echte vluchteling is reden zijn om in plaats van een ‘Europees migratiebeleid’ een beleid te ontwikkelen waarbij die 558 stoere zwarte mannen aan de poort worden tegengehouden. Dan gáát die hele gelukszoekersindustrie van Artsen zonder Grenzen-achtigen, asieladvocaten en deugvrijwilligers maar naar de knoppen. De toekomst van onze kinderen en kleinkinderen is belangrijker dan die handel en het goede gevoel van vrouwen met uitgroei en andere onbenullen die denken dat iedereen recht heeft op ons leven, ons land en ons geld (want grenzen zijn ook maar een sociaal construct en eerlijk moeten wij alles delen).
Helaas gaan normale mensen er niet over.
Ik zag eerder deze week de ongekozen voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, naar u salueren (LOL). Daarna omhelsde u elkaar en gaf u hem voor het oog van talloze camera’s twee zoenen op de wang. Ik zeg niet dat u hem het liefst meteen op zijn buik had gegooid om hem eens stevig achterlangs te nemen, maar van schaamte of gene was ook bepaald geen sprake. U schijnt het volkomen normaal te zijn gaan vinden dat deze Korsakov-patiënt een serieuze machtsfactor is en zich op allerlei podia keer op keer misdraagt.
Aan dat soort lui (Juncker, Timmermans, Verhofstadt, Sargentini) zijn we dus overgeleverd en op jacht naar uw volgende baan, in Brussel, doet u gewoon vrolijk met ze mee.
De vraag is niet hoeveel stoere zwarte economische gelukszoekers er de komende jaren naar Nederland komen, maar wanneer de eerste boot van zo’n Artsen zonder Grenzen-achtige ferry uit Libië aankomt in Rotterdam of Amsterdam.
Waarbij ik overigens zou denken dat ze in Amsterdam het best op hun plaats zijn.
Daar is voor het verwennen van uitvreters immers het meeste enthousiasme in de plaatselijke politiek.
Groet,
JanD
PS. Onze leden hebben kennis kunnen maken met de ware Timmerfrans :-)
