Beste eurofielen,
Kneusjes.
Dat was wat ik dacht toen ik jullie met GroenLinks-Europarlementariër Judith Sargentini zag juichen vanwege het feit dat het Europees Parlement de Europese Commissie heeft opgedragen Hongarije aan te pakken.
Alsof er ook maar één procent kans is dat het land zijn stemrecht binnen de EU zal verliezen. Het starten van de zogenaamde artikel 7-procedure is absoluut het hoogtepunt uit de Europese carrière van de Europarlementariër. Maar tegen de tijd dat de lidstaten Hongarije écht moeten gaan straffen, zal blijken dat de vereiste unanimiteit ontbreekt. Polen gaat Hongarije nóóit laten vallen. Zoals Hongarije Polen nóóit zal laten vallen in eenzelfde artikel 7-procedure die Europees Commissaris Frans Timmermans tegen dat land is gestart.
Zo hard als jullie juichten over de pyrrusoverwinning van Sargentini, zo stil waren jullie gisteren over twee andere dingen.
Eén daarvan was voor de geschiedschrijving niet relevant, maar wel tekenend voor de staat van de EU.
Dat de voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker zijn ‘State of the Union’ voor een bijna lege zaal uitsprak was al gênant. Maar dat er applaus werd toegevoegd aan het filmpje om te suggereren dat het was alsof Gods woord in een ouderling gleed, was meer dan dat. Het was het verspreiden van nepnieuws.
Brengt me op het tweede punt waarover ik jullie te weinig hoorde: het einde van het vrije internet.
Het Europees Parlement heeft gisteren ingestemd met nieuwe auteursrechtwetgeving. Ook met artikel 13, dat alle platforms op straffe van boetes (en erger) verplicht om content die burgers en bedrijven willen plaatsen vooraf te controleren en indien nodig tegen te houden.
Die platforms (Facebook, Twitter, YouTube, Instagram, Soundcloud, noem maar op), maar ook de internetproviders, kunnen er dan voor kiezen hun ‘censuurfilter’ strak af te stellen (waardoor ze veel gezeik met Brussel krijgen) of om ze lekker ruim af te stellen (zodat Brussel financieel lief voor ze blijft). Wat denken jullie zelf?
Het is formeel geen ‘censuur’ als bedrijven publicatie van content van tevoren tegenhouden. Want bij censuur doet de overheid dat. Maar het effect op de ontvangers is wel hetzelfde: ze krijgen geen content meer te zien die de overheid onwelgevallig is. Europees Parlement, de Europese Commissie (en onze eigen jokvrouw Karin Ollongren) roepen keer op keer dat ze beïnvloeding van verkiezingen willen voorkomen. En terrorisme. Maar ‘haatzaaien’ wordt straks het echte toverwoord. Voorkoming dáárvan gaan de Facebooks en Twitters van deze wereld in ruil voor hun ongestoorde jacht op euro’s voortaan keurig faciliteren.
Zogenaamd om er zeker van te zijn dat het copyright van rechthebbenden niet wordt geschonden.
Net als Hongarije zogenaamd wordt aangepakt omdat de vrije pers in dat land gemuilkorfd is en premier Viktor Orbán zijn greep op de rechterlijke macht heeft verstevigd. Terwijl iedereen weet dat het in werkelijkheid gebeurt omdat de democratisch verkozen regering van dat land, wijs geworden door de geschiedenis, de poorten niet wijd open zet voor zich vluchteling noemende economische gelukszoekers die elders in Europa door de varende NGO-taxi’s zijn afgeleverd.
Dat jullie gisteren blij waren om het feestje van Judith Sargentini, snap ik nog wel. Overwinningen moet je vieren, ook al word je aan het eind van het seizoen geen kampioen. Maar dat jullie (op Marie na) zo stil waren over het nepnieuws van Juncker en vooral over de moord op het vrije internet, dat vind ik stuitend.
Wat mij betreft sluiten jullie je dan ook vooral niet aan bij The Post Offline, een medium dat gevrijwaard blijft van censuur door overheden en bedrijven.
Dat is alleen voor mensen die deugen.
Groet,
JanD
PS. Lees me nieuwe nieuwsbrief (met gratis e-book, vooral voor zzp’ers)!
UPDATE Mijn excuses! Waar ik over die applausband schreef ‘Het was het verspreiden van nepnieuws’, bedoelde ik eigenlijk: ‘NAZI-PRAKTIJKEN!1!!‘. Al denk ik dat Joseph Goebbels nog is overtroffen door dat gajes van de EU. Hoe haal je het godverdomme in je harses om onder een livestream een applausband te zetten als de aanwezigen in de zaal niet hard genoeg voor ‘de president’ klappen?
