Beste mevrouw Van Toorenburg,
Ik verslikte me gisteren echt even in mijn koffie toen ik zag wie namens het CDA opeens het woord voerde over de wenselijkheid van een
verruiming van het kinderpardon.
U!
Het meest hardvochtige sekreet dat het CDA de afgelopen decennia heeft voortgebracht, ging opeens menselijk doen. De vrouw die jarenlang voor geen televisiecamera was weg te slaan als tegenover de jankverhalen van de vluchtelingenindustrie een ‘
regels zijn regels’-geluid nodig was. U deed het telkens zo gloedvol, dat wij hier thuis weleens dachten dat u die kinderen het liefst bij kop en kont (of bij hun oor!) zou pakken om ze hoogstpersoonlijk in het laadruim van het eerste de beste vliegtuig te flikkeren. Minder, minder, minder, was het devies.
En uitgerekend díe CDA-mevrouw is nu de grote pleitbezorger van een verruiming van het kinderpardon.
Voor de kinderen?
Voor hun ouders, die dan automatisch ook mogen blijven (of komen)?
Nee, voor de verkiezingen van 20 maart.
Even deugpunten scoren op de kerkbankjes.
Het gaat u er om dat de ChristenUnie niet te veel stemmen afsnoept van het CDA.
De rest is gelul voor de Bühne.
In die zin is het dan weer logisch dat u nu het podium heeft gepakt.
Gelul voor de Bühne is uw specialiteit. Als het woord ‘
geschokt‘ of ‘
verbijsterd‘ gebruikt kan worden, staat u vooraan.
Voor ál die kinderen die sinds 1 maart 2007, toen u lid werd van de Tweede Kamer, wel de grens over werden gezet of de illegaliteit in werden gedwongen, komt uw draai te laat.
Maar daar ligt u werkelijk geen minuut wakker van.
Wat zeg ik?
Nog geen secónde…
Groet,
JanD
PS.
Daarom dit dus.
