Beste Meredith en Tirza,
Onwijs bedankt voor het manifest in de Volkskrant van gisteren waarin jullie politici oproepen “om hun verantwoordelijkheid te nemen”.
Waar het manifest deze keer over gaat is niet zo relevant. Over wie het ondertekenden en waarom ik zeker 60 procent van die lui niet ken, wil ik het deze keer ook niet hebben – ik ben in jullie binnenderingse ogen al allochtoon genoeg. Waar het mij om gaat, is wie het manifest niet ondertekenden.
Knelt het keten bij trouwe manifest-ondertekenaar Femke Halsema zo erg dat ze binnen een week na haar installatie al geen principes meer heeft?
Onthouden die witte schoften van de kliniek Tofik Dibi toegang tot zijn e-mail in de isoleercel?
Begreep Khalid Joné jullie e-mail niet, omdat jullie ‘m alleen in het Nederlands hadden opgesteld?
Zat Farid Azarkan weer nep-advertenties te maken om met de PVV-kiezers te verbinden?
Stond Jelle Brandt Corstius nog te stampvoeten omdat het Openbaar Ministerie hem vorige week (wegens gebrek aan bewijs, gebrek aan steunbewijs en gebrek aan getuigenverklaringen) in de bek scheet?
Wat is er aan de hand met Myrthe Hilkens?
Was het zonder Soros-support en had prinses Mabel er toen geen zin in?
En het meest verbazingwekkende: Martin Koolhoven.
Martin Koolhoven heeft niet één, maar twee harten op de goede plek zitten. Als er ergens iets te deugen valt, staat Martin Koolhoven vooraan. Martin Koolhoven is de uitvinder van het ‘je verantwoordelijkheid nemen’. Toch weigerde hij te tekenen. Why? Waarom hebben jullie niet op jullie knieën voor Martin Koolhoven gelegen om ook zijn krabbel onder dat manifest te krijgen? Waarom lieten jullie het bij één gemakzuchtig mailtje aan jullie complete adresboek?
Want jullie weten: een deugpetitie zonder de krabbel van Martin Koolhoven is geen deugpetitie.
Meer een schreeuw om aandacht.
Die geef ik jullie overigens graag.
Jullie schoorsteen moet ook roken.
Dikke kus (zonder enige #metoo-intentie!),
JanD
PS. Dat jullie Greer en De Fockert van achteren heten, dat wisten alle meelezers vast wel.
