Beste Twitteraars, reaguurders en andere gezelligerds,
Wat zijn jullie toch een stelletje rancuneuze klootzakkies.
Gisteren maakte Alexander Pechtold bekend dat hij na ruim twaalf jaar afscheid neemt als partijleider van D66 en fractievoorzitter van D66 in de Tweede Kamer. Sinds hij 4330 dagen geleden Tweede Kamerlid werd, hebben jullie ontzettend veel plezier gehad aan Alexander Pechtold.
Was het niet omdat jullie een algeheel gevoelen van afkeer om ’s mans pedanterie konden uitmelken via jullie podia, dan was het wel vanwege wat integriteitsincidentjes. Ik bedoel: die reis met Kees Verhoeven in de privé-jet van een bevriende zakenman naar de Oekraïne in de aanloop naar het referendum, dat appartementje in Scheveningen en onlangs de onthullingen over zijn ex-vriendin (abortus, woede-aanvallen, pilletjes) waren cadeautjes. Cadeautjes die andere Kamerleden die 4330 dagen geleden begonnen, zoals Raymond de Roon, Madeleine van Toorenburg en Joël Voordewind, jullie niet gaven.
Gun de man dan een waardig afscheid.
Ga niet lopen kloten.
Ga niet, zoals Victor Kortijs, in Teletekst-pagina’s zitten Photoshoppen om te bewijzen dat de Staatsomroep niet deugt.
Ga niet, zoals Maarten Brante, roepen dat Vrij Nederland het failliet van de Nederlandse journalistiek aantoont door het nieuws over Pechtolds vertrek vier maanden onder de pet te houden om als eerste een zalvend afscheidsinterview te kunnen brengen.
En ga zeker niet, zoals jullie straks, beweren dat Alexander Pechtold een gore leugenaar is.
Ja, Alexander Pechtold zei gisteren in zijn afscheidsspeech dat jullie geen enkele rol hebben gespeeld in zijn besluit om te stoppen. Letterlijk zei hij: “Dierbaar is mijn herinnering aan het moment in maart dat ik met mijn kinderen besprak dat ik dit najaar zou stoppen. Het was tijdens het eten. Mijn dochter en zoon, beiden puberende tieners, keken me opgelucht aan. ‘Goed zo pap, dan ben je mooi wat vaker thuis’.”
Jullie denken dan natuurlijk weer: “Huh? In maart? Maar op 28 maart werd hij toch voorzitter van de Kunstcommissie van de Tweede Kamer? Die commissie ging zich toch bezighouden met de aanschaf van nieuwe kunstwerken voor na de renovatie van het Binnenhof vanaf 2020? Als hij in maart al wist dat hij op 6 oktober zou aftreden, waarom nam hij die klus dan nog aan?”
Dat is voor jullie vast genoeg bewijs dat Alexander Pechtold die tekst over zijn kinderen verzon. Dat hij zijn met naam genoemde kinderen Elske en Jacco gebruikte om het verhaal mooier te maken dan het is.
Maar waarom nou altijd zo negatief?
Het kan toch zijn dat hij op 29, 30 of 31 maart spontaan bedacht dat hij op 6 oktober zou stoppen en het meteen aan zijn kinderen vertelde?
Of dat toen stiekem al bekend was dat per 1 januari 2019 een opvolger als commissaris van de koning in Noord-Holland voor Johan Remkes moet aantreden?
Dat kán toch?
Nou dan.
Bedank Alexander Pechtold liever voor alle mooie momenten die jullie dankzij hem hebben gehad. En wees niet zo wantrouwig.
Het is zoals de minister-president gisteren twitterde: “Afscheid Alexander Pechtold is een groot verlies voor de NL’se politiek, maar ik ga hem ook persoonlijk missen. Scherp, slim, resultaatgericht en in het persoonlijk contact ook nog een heel plezierig mens.”
Vooral dat laatste mogen jullie je weleens in de oren knopen.
Want we weten allemaal: onze minister-president liegt nooit.
Groet,
JanD
UPDATE Nieuws! Ik weet wie de biografie van Alexander Pechtold schrijft!
