Lieve Anne Fleur,
Op verjaardagen bij de Dijkgraafjes hoef ik jouw naam maar te laten vallen, of mijn broer Jan begint te blazen.
Dan roept ie dingen als: “Narcist!” “Aandachtsjunk!” “Bedreigingskoketteerder!”
Als ie merkt dat dik 90 procent van de aanwezigen überhaupt geen idéé heeft over wie het gaat als jouw naam valt, gaat ie dan uitleggen wat voor dingen je de afgelopen jaren allemaal hebt gedaan.
Dat je je bekendheid alleen maar te danken hebt aan een domme tweet, waarin je mensen opriep stenen te gaan gooien naar Geert Wilders. Dat je op een website van de VARA bij de G20-top in Hamburg meldde dat jij en je collega-gekkies van extreem-linkse signatuur niet met kwade bedoelingen naar de stad waren getrokken. Terwijl de waarheid was dat je vrienden messen, katapulten, stalen kogels, wapenstokken, verboden vuurwerk, jerrycans met brandbare vloeistoffen, grondstoffen voor explosieven, onderdelen voor molotovcocktails, honkbalknuppels en brandblussers hadden verzameld, waarmee ze inderdaad effectief winkels plunderen, auto’s in de fik staken en politiemensen bekogelden. Dat jij niet ophoudt te benadrukken dat al die interviews die je geeft niks te maken hebben met je behoefte aan aandacht. Dat je suggereert dat je in een safehouse hebt gezeten in Amsterdam toen je bedreigd werd (hij maakt dan altijd met twee bozige vingers aanhalingstekens in de lucht als ie ‘bedreigd’ uitspreekt). Dat je zegt dat je nog steeds bewaakt wordt en dat er elk uur politie langs je huis rijdt. En dat, en dan spuiten zijn ogen echt vuur, jij zegt dat Thierry Baudet zich “natuurlijk in een slachtofferrol manoeuvreert”, terwijl dat volgens mijn broer Jan nou juist jouw businessmodel is. En tenslotte zegt ie dat mensen zoals jij vroeger genegeerd werden, of opgesloten in een kliniek in de bossen of de duinen met cijfersloten op de deuren. Dan staat ie op en zegt theatraal: “Stop making stupid people famous!”
Die dik 90 procent van de aanwezigen is dan al lang over iets anders aan het praten, maar ik luister welwillend. En ik probeer ‘m dan duidelijk te maken dat ie niet zo moet overdrijven. Dat hij als vader van uitsluitend zoons niet snapt hoe dat bij verwarde meisjes werkt.
De een wordt een tijdje gothic. De ander wordt lifestylevlogger. En de derde hangt rond bij extreem-links krakersvolk.
“Maar”, zeg ik mijn broer Jan dan, “je hoeft je geen zorgen te maken. Over tien jaar hebben ze alle drie een bevalling en een burn-out achter de rug, hebben ze een parttime baantje en stemmen ze keurig D66.”
Dan zie ik ‘m de kamer rondkijken naar onze vroeger zo bijzondere nichten en schoonzussen en zegt ie: “Verdomd Kees, je hebt gelijk ook.”
Dus geniet nog even van de aandacht, meis.
Zolang het duurt.
Want voor je het weet hebben de media ook jou ingeruild voor het volgende welwillende wichtje en staat je een leven in de marge te wachten.
Hartelijke groet!
Kees Dijkgraaf
PS. Toch vonden zijn ouders het een scheetje.
