Jij vraagt je af wat zich in de bankiersvilla heeft afgespeeld, ik vraag me af wie Peaches is. En waarom heel Twitter opeens zo hard huilde om haar overlijden. Als Peaches geen Geldof had geheten van haar achternaam had ik het ook niet geweten. Dochter van Bob ‘Band Aid/ Do they know it’s Xmas time/ Live Aid’ Geldof. Daarnaast vraag ik me af wie z’n kind nou Peaches noemt? Perzikken. Meervoud. Ja, diezelfde Bob Geldof – en bedankt hé? Dan ben je al de ‘dochter van’, een etiket waar je je hele leven niet van af komt en heb je een naam die je ook telkens weer moet uitleggen. Totdat je dood gaat.
Toegegeven, ze was jong – te jong om dood te gaan in een westers land waar geen oorlog heerst maar ja, uiteindelijk zijn we allemaal sterfelijk. Het is zo’n beetje de enige zekerheid in mijn leven, mijn sterfelijkheid. Toen mijn ouders me afgelopen zomer wezen op het nut van een pensioenvoorziening (schattig he?) wees ik ze erop dat ze niet het eeuwige leven hebben. En dat ik misschien het een en ander moet delen met m’n zussen maar dat wat resteert, hoe marginaal ook, voldoende is. Je zeg ze denken: En nu maar hopen dat wij Ebru niet overleven. De grootste angst in het leven van elke ouder – daar ben ik zelfs als kinderloze inmiddels wel achter, is dat ze hun kroost moeten begraven. Dat was niet de afspraak. Tja, guess what: van het concert des levens… O Wacht!
Dus wat zich in de bankiersvilla heeft afgespeeld? Papa draaide door en vuurde wat schoten af. En dankzij de bijzin die in werkelijk élk artikel dat erover ging gestaan heeft, namelijk dat meneer Schmittmann 8 miljoen oprotpremie kreeg van de ABN Amro, weten we één ding zeker: de andere dochter hoeft zich over haar pensioen geen zorgen te maken. Het zou hypocriet zijn Brussen om te stellen dat ‘mijn gedachten bij de nabestaanden’ zijn. Dat is namelijk niet zo. Ik ken die mensen niet. Perzik niet en Schmittmann ook niet. Er worden dagelijks wereldwijd 370.000 geboren en er sterven er 160.000. Deze site is echt super: je kunt realtime volgen hoeveel er sterven. De teller tikt in razend tempo door, echt boeiend, ik word er helemaal vrolijk van – maar dan écht!
Nu vraag ik me nog maar één ding af: waarom wordt er zo weinig getwitterd over die andere miljoen doden wereldwijd, die óók zijn gevallen sinds het overlijden van Perzik en Schmittmann en co? Omdat ze geen acht miljoen hebben nagelaten of omdat ze niet de dochter van zijn?
