Zondag was Ybo Buruma te gast bij Buitenhof. Op zichzelf is het toe te juichen dat een raadsheer bij de Hoge Raad zich in de huidige tijd zo nu en dan in de publiciteit begeeft. Hij of zij zou bijvoorbeeld iets kunnen vertellen over de ontwikkelingen binnen het recht. Maar een rechter zou niet publiekelijk in een concrete casus moeten treden. Dat geldt des te meer voor een lid van ons hoogste rechtscollege.
Bij Buitenhof zei Buruma onder andere dat het Openbaar Ministerie te snel stelde dat er bij de overval op een juwelier in Deurne waarschijnlijk sprake was van zelfverdediging.
Het was wijzer geweest als Buruma over het drama in Deurne zijn mond had gehouden. Mocht het toch komen tot een vervolging van het juweliersechtpaar dan zou de zaak uiteindelijk op Buruma’s bordje terecht kunnen komen. Het is voorstelbaar dat Buruma bij het juweliersechtpaar een zekere schijn van partijdigheid heeft gewekt. Daarmee heeft hij de Hoge Raad in een lastig parket gebracht.
Dat Buruma het oordeel van het Openbaar Ministerie over noodweer(exces) in de ‘Deurne-zaak’ niet lijkt te delen, is overigens niet verbazingwekkend. In 2011 berichtte De Telegraaf uitgebreid over Buruma’s vroegere banden met de extreemlinkse beweging XminY, een organisatie die in verband wordt gebracht met de kraakbeweging, anarchisten en buitenlandse verzetsbewegingen.
Ook liet Buruma zich in het verleden publiekelijk uit over Geert Wilders. In het Nederlands Juristenblad vergeleek hij Wilders’ politieke stijl met de ‘woeste totalitaire wil’ van het volk waarop de Italiaanse fascistische dictator Benito Mussolini zich beriep.
Mocht Geert Wilders worden vervolgd om zijn, overigens abjecte, “minder Marokkanen”-uitspraken, dan heeft de rechtelijke macht vanwege Buruma’s uitlatingen over Wilders opnieuw de schijn tegen. Ybo Buruma lijkt voor de Hoge Raad eerder een last dan een verrijking te zijn.
