Of het nou in het kader van de goeie voornemens is of niet, onze Israëlische vrienden zijn dinsdag maar weer eens het gesprek aangegaan met hun Palestijnse buren. En wie weet, misschien komen ze dit keer dichter bij een oplossing. Want het lijkt erop dat de Israël conflictmoe aan het worden is. Tot voor kort waren pas uit het leger ontslagen Israelische meisjes en jongens vooral berucht om hun spreekwoordelijke sex, drugs en rock & rollen in oorden als Goa, maar het lijkt erop dat de fiere Joodse pioniersjeugd van ooit het verdedigen van het land een beetje zat aan het worden is. Tegenwoordig nemen ze maar vast een voorschot op Goa tijdens hun dienstplicht. En geef ze eens ongelijk. Alle Israëli’s gaan op hun 18e verplicht in dienst. De meiden geven twee van hun mooiste jaren van hun leven aan de staat, de jongens drie. Van die kudde nauwelijks de pubertijd ontgroeide feuten verwachten dat ze jarenlang een politiestaat in stand houden, terwijl het geweten knaagt, zonder een druppel te drinken, is wel heel veel gevraagd.
De Israelische ‘Jellinek’ heeft onlangs een onderzoekje onder de Israelische krijgsmacht gedaan. Daaruit blijkt dat een op de tien soldaten (m/v) tijdens het uitvoeren van hun dienstplicht stelselmatig alcohol drinkt. Tot een paar jaar terug was drinken onder soldaten nog een marginaal verschijnsel, dat zich meestal beperkte tot saaie thuisfrontbases waar toch niks gebeurt. Maar het drinken heeft zich razendsnel verspreid, ook onder hoge officieren en elite-eenheden die de conflictgevoelige grenzen van Herzl’s Utopia verdedigen.
Verboden te zuipen
Natuurlijk is op alle Israëlische militaire bases zuipen officieel ten strengste verboden. Sterker nog, of ze nu op de basis aanwezig zijn of niet, voorafgaand aan operationele activiteiten (lees: Palestijntje pesten) en als ze wapens bij zich dragen, mogen de jongens en meisjes van Ben Goerion überhaupt niet drinken. Omdat Israëlische soldaten eigenlijk altijd wapens dragen, staan ze dus effectief 2 tot 3 jaar droog. Dat blijkt steeds moeilijker vol te houden. Dat de bom niet al veel eerder gebarsten is, zal wel te maken hebben met de draconische straffen die op drinken onder diensttijd staan: een verblijf van een paar dagen tot een paar maanden in een militaire gevangenis, afhankelijk van de mate van dronkenschap.
Maar het hek is van de dam. De gij-zult-niet-drinken regel wordt zo vaak geschonden tegenwoordig, dat officieren incidenten steeds vaker intern houden, onder het motto: niemand heeft wat aan lege kazernes en overvolle militaire gevangenissen. Een anoniem geïnterviewde soldaat vertelt: “Meestal drinken we wodka, maar persoonlijk drink ik eigenlijk alles wat ik kan krijgen. We drinken zelfs als we op hoog alert zijn.” Een lid van de elite “Golani” brigade vertelt hoe zijn eenheid zich voorbereidt op wachtlopen aan de grens met Libanon: “We nemen bijna altijd wodka mee. Dat is onze normale procedure. De commandanten weten ervan, maar knijpen een oogje toe.” De troepen hebben een compleet repertoire aan alcoholverstopplekken ontwikkeld. “We hebben een jongen die zijn eigen ondergrondse privé-kastje heeft gebouw. We zetten allemaal wel eens een fles onder ons bed. We drinken wanneer het maar kan, op allerlei verborgen plekjes. Op vrijdagavond liefst samen op kantoor, of in het noodmagazijn. ”
Verkrachtingen en comazuipen
En waar mannen en vrouwen samen zijn en alcohol drinken, zijn incidenten niet ver weg. Een soldaat dronk vorig jaar een fles wodka leeg met een vrouwelijke collega-soldaat op een belangrijke Israëlische basis en verkrachtte haar. Hij staat op dit moment voor een militaire rechtbank. Dronken vechtpartijen, rijden onder invloed en zelfs comazuipen komen steeds vaker voor. Onlangs kwam een verhaal naar buiten over een hoge officier bij een geavanceerd centrum voor elektronische oorlogvoering, die stomdronken tijdens een transport zijn ondergeschikten stijfvloekte, zijn broek liet zakken en zijn billen en zijn zaakje aan de vrouwelijke soldaten toonde, voor het oog van zijn verbijsterde ondergeschikten. Begin 2011 werd een voorraad wodkaflessen aangetroffen in de buitenpost van vijf paratroepers van een elite-eenheid in de buurt van Gaza. Het leverde de jongens twintig dagen in een militaire gevangenis op.
Volgens legerwoordvoerders gaat het alcoholmisbruik om slechts een paar gevallen per jaar. Maar in de praktijk worden er honderden gevallen per jaar bestraft. En die zijn slechts het topje van de ijsberg. En alcohol is niet het enige genotmiddel dat grif geconsumeerd wordt. Onlangs werd een hoge officier aangehouden, op verdenking van een dubbelleven als leger-drugsbaron. De man had 125 kilo heroïne bij zich. Hem wordt witwassen van geld, fraude, misbruik van zijn gezag en het ondermijnen van de staatsveiligheid ten laste gelegd. Hij zou een kleine half miljoen euro met zijn handeltje verdiend hebben.
Defensiebudget onder druk
Intussen kamp het Israëlische leger met een tekort van anderhalf miljard euro, die het nodig heeft om de steeds geavanceerdere raketten van de vijand (De Palestijnen) buiten de kostbare grond van het heilige land te houden. Maar het land heeft, niettegenstaande de sloten geld die het van De Verenigde Staten krijgt, geen oneindig budget. Verstandige mensen zeggen steeds vaker dat de staat er goed aan zou doen, in plaats van al maar meer centjes aan borstgeroffel uit te geven, in het defensiebudget te snijden om broodnodige hervormingen door te voeren in het onderwijs.
Eigenlijk lijkt het een beetje op het levensverhaal van de Tokkies: wie altijd maar aan het ruzie maken is met zijn buren, en zijn kinderen daarvoor inzet, creëert een dom, gefrustreerd, doodongelukkig gezin. Ik zou ook naar drank en drugs grijpen. Het lijkt erop dat de staat Israël een beetje moe aan het worden is van zichzelf. Dat geeft hoop. Zelfinzicht is het begin van verandering.
