Een enkele keer als er bij ons thuis wat was uitgespookt wat niet mocht, werd aan mijn broertje en mij gevraagd: wie heeft dat gedaan? We zetten dan een braaf gezicht op en zeiden: ik niet. Wie van ons het wel had geflikt, werd nooit ontdekt. Mooi! Mijmerend over het tot nu toe niet vinden van degene die er uit de meest vertrouwelijke Kamercommissie heeft gelekt, dacht ik aan een wijs woord van Professor Oud, de fameuze VVD-fractievoorzitter in de Tweede Kamer (tot 1963), die zei eens: “De Tweede Kamer is geen kinderkamer”.
In 2014 schreef de pientere journalist Derk Stokmans in NRC Handelsblad een verhaal met uitgebreide informatie uit de Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten. Tegenwoordig wordt deze de Commissie-stiekem genoemd. Een typerend voorbeeld overigens van het veranderen van de stijl van politiek bedrijven in de Tweede Kamer. Er kwam een onderzoek door het Openbaar Ministerie naar het lekken vanuit die commissie.
Het OM kwam anderhalf jaar later tot de conclusie dat het niet bevoegd was om een eventuele vervolging in te stellen. Typisch: zo’n lange tijd voor zo’n conclusie. Wel werd gemeld dat één of meer fractievoorzitters “in beeld kwamen t.a.v. het mogelijk lekken van informatie”. Wat betekent die geheimtaal? Ik las dat nergens.
Vervolgens ging een speciaal ingestelde Kamercommissie aan het werk. Die kreeg geen naam boven water. Wie had anders verwacht? Ontkenning alom. Toch staat vast dat er wel gelekt is. Die ontkenner is een jokkebrok en nog meer een lafaard. Was er wel een naam boven gekomen, en was die van een lid van de vaste Commissie, dan was het vervolgens aan de Procureur-Generaal bij de Hoge Raad geweest, zich te beraden op een vervolging van dat Kamerlid. Als het een ander is, dan kunnen evenzo passende maatregelen volgen.
Hoe nu verder? Voor het aanzien van de Tweede Kamer zou het goed zijn deze zaak toch niet te laten liggen. Het gaat hier immers niet over iets onbelangrijks, maar over een mogelijk misdrijf. De Kamer gaat binnenkort schriftelijke vragen aan de onderzoekscommissie stellen. Ook zou zij kunnen besluiten dat het wenselijk zou zijn als het rapport van het Openbaar Ministerie openbaar wordt gemaakt.
En dan is er nog iets. Niet alleen NRC Handelsblad, maar ook andere media, meldden indertijd allerlei details over wat er in die geheime vergadering van de vaste Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten was besproken. Er is dus overal informatie aanwezig. Die kan zomaar ineens naar buiten komen. Een smoking gun? Je weet het maar nooit. Het befaamde Kamerlid Joekes zei ooit:” Als je iets geheim wilt houden moet je er met niemand over spreken, ook niet met je vrouw of met je hond”.
Tal van journalisten weten wat. Heeft niemand van hen een hond en/of een vrouw?
