De crisis woedt al jaren in ons land. Het begon bij de banken, spreidde zich uit naar de huizenverkopers en langzaam werd duidelijk dat de broekriem aangehaald moest worden. Griekenland moest financieel worden gered, ZZP-ers kregen geen opdrachten meer, er werden talloze mensen ontslagen. En de overheid sneed zelfs in het budget voor bloemstukken. Tot zover is alles bekend. Alle hierboven genoemde partijen hebben hun verhaal mogen doen in de media. Van één groep wordt de stem niet gehoord. De studenten. De groep die nog hoopt en droomt en een onvervulde belofte in zich draagt. Maar het is ook een groep de gestigmatiseerd wordt. Een groep met een imago dat niet af te schudden is, opgebouwd door de generaties voor hen. De student is lui, slaapt uit, drinkt buitensporig veel alcohol en verslindt overheidsgeld. En als de overheid al geen geld meer heeft voor iedere week verse bloemstukken, dan is er al helemaal geen geld meer voor dit schorem.
