Was u al genezen van Atkinson? Afgekickt van Montignac? Bijgekomen van Sonja Bakker? Bent u compleet dieetgoeroe moe? Het spijt me, maar de geschiedenis gaat zich voor de zoveelste keer herhalen. Er komt weer een nieuwe dieetgoeroe aan. William Davis is zijn naam. Zijn boek Wheat Belly (‘Broodbuik’) is momenteel hét gespreksonderwerp in de Verenigde Staten. Davis heeft namelijk met eigen ogen vastgesteld waarom we allemaal ziek én dik zijn: dat komt doordat we brood eten. Niet te veel brood – nee, we moeten helemaal géén brood meer eten. Niks geen graanproducten meer. ‘Broodbuik’ verschijnt binnenkort bij Kosmos Uitgevers, en in het persbericht wordt alvast de oorlog verklaard aan de Nederlandse bruine boterham.
“Elke dag consumeert de meerderheid van de Nederlandse bevolking voedselproducten gemaakt van tarwe. Als gevolg daarvan ervaren velen van hen een vorm van schadelijke effecten op de gezondheid, variërend van lichte huiduitslag en een hoge bloedsuikerspiegel tot onaantrekkelijke maaguitstulpingen die preventief cardioloog William Davis broodbuiken noemt. Volgens Davis heeft dat overtollige vet niets te maken met gulzigheid, luiheid, of te veel boter: het is te wijten aan al het brood dat we eten als lunch. Dat blijkt wel uit het feit dat meer dan 2000 van zijn patiënten hun weer gezondheid terugvinden na het opgeven van tarwe. Davis trok de verontrustende conclusie dat tarwe de grootste bijdrage is aan de wereldwijde obesitasepidemie – en de opheffing daarvan is de sleutel tot dramatisch gewichtsverlies en een optimale gezondheid.”
U leest het goed: dikkerds eten niet te veel, ze moeten gewoon geen graan meer eten. Graan is volgens Davis ‘een product van genetisch geknutsel en agribusiness,’ en het persbericht omschrijft stoppen met graan als het begin van ‘levensveranderende transformaties’ van de gezondheid. Nou, waar wacht u nog op? Weg met dat smerige brood!
Wie is deze Davis, waar we de komende maanden veel van zullen horen? Hij is een zelfstandig gevestigd ‘preventief cardioloog’ die medisch advies verkoopt en eerder een boek schreef (Check your Plaque!’) waarin mensen werd opgeroepen om regelmatig scans van hun bloedvaten te laten maken, om een hartaanval aan te zien komen. En nu heeft hij dus de Heilige Graal der gezondheid ontdekt. Geen brood meer eten, of wat voor graanproduct dan ook. Het zal u niet verbazen dat hij in zijn boeken en publicaties ook beweert dat vele ziekten en stoornissen zoals depressiviteit, ADHD en zelfs schizofrenie op dat moment veel minder worden, zo niet als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Het merkwaardige is: wie de immense internetdiscussies rond Wheat Belly in de VS naleest, ontdekt dat de kritiek op zijn beweringen echt minimaal is. Ook gezondheidscolumnisten en wetenschappelijke instituten, die beter moeten weten, zijn ronduit lovend over het boek, en heel zuinigjes in hun kritiek. Zelfs zijn kolderieke beweringen over wondergenezingen gaan er in als zoete koek. Daar zijn verschillende redenen voor. Ten eerste: Davis is een held, en wie een held aanvalt, maakt zichzelf niet populair. Ten tweede, in gezond-voedselkringen is het eenvoudigweg not done om een nieuwe dieetgoeroe af te vallen. Hij of zij bedoelt het immers goed. Er zit altijd een kern van waarheid in en ach… ook al is het wetenschappelijk niet verantwoord, als mensen daardoor afvallen, dan is dat toch meegenomen? Dan is dat toch goed? Dan is zo’n boek toch goed? Maar het probleem is dat we met dit soort ‘ontdekkingen’ alleen maar steeds verder van de werkelijkheid afdwalen.
Voor de goede orde: het Davis-dieet is vast gezond. Wie zonder granen wil leven, moet zijn leefpatroon volkomen overhoop halen en is waarschijnlijk veel meer tijd en moeite kwijt aan het inslaan van, en koken van, graanloze maaltijden. Zeker in de Verenigde Staten, waar gewone consumenten (die de stinkend dure reform winkels nooit betreden) aangewezen zijn op supermarkten boordevol variaties op wit brood en suiker. Het Amerikaanse obesitasprobleem is het gevolg van chronische armoede en triomferend kapitalisme – en zolang die twee heersen, is die obesitas onuitroeibaar. Alleen de elite koopt duur, gezond eten, en maakt zich ondertussen zorgen over de immer dikker wordende onderklasse. Wat mankeert die mensen toch? Welnu, dan is daar god zij dank de dokter met zijn wetenschappelijke ontdekking. Een quick fix voor het maatschappelijk kwaad. En het obesitasprobleem wordt voor de zoveelste keer gereduceerd tot één enkele boosdoener, één enkele zonde. Eén enkel product dat we voortaan gewoon moeten laten staan, en dan komt alles goed. Dan worden we allemaal slank, en gezond en gelukkig. Het idee is te mooi om niet waar te zijn. En dus vallen ze daar in de VS als een blok voor de wijsheid van deze nepcardioloog.
En ook wij zullen er aan geloven. We zullen niet ontkomen aan in ieder geval een milde uitbarsting van de Amerikaanse hysterie. Dit wordt de zomer van dokter Davis. Van de aanval op de ziekmakende, de gekmakende, de dikmakende boterham. En over een paar jaar gaat er in de VS weer een ander product in de ban. En dan komt er weer een andere goeroe, met een ander dieet. Zolang Amerikanen maar de treurige waarheid kunnen ontlopen. De waarheid dat dikke mensen gewoon het slachtoffer zijn van een gewetenloze voedingsmiddelenindustrie, en een politiek systeem dat daar in de verste verte geen vuist tegen kan, of durft, te maken.
William Davis, Broodbuik. Verschijningsdatum: 1 juli, Prijs: € 17,95
