Tofik Dibi twitterde een tijdje terug over de revival van de integratiediscussie: degene die je wilt bereiken, bereik je niet. Degene die geïntegreerd zijn, gooi je ermee dood. Hatseflats. Het Marokkanendebat in een notendop. We draaien in kringetjes. We roepen. We wijzen. Maar er gebeurt niks. En zo was het ook met het zo groots aangekondigde Marokkanendebat in de Tweede Kamer. Geen Marokkaan, behalve dan de beroepsmarokkaan, keek ernaar. De meesten zaten weer naar een stuiterende haatbaard op een Arabische zender te kijken. Terwijl hier – in het hart van de democratie- een paar pure integratielessen werden uitgedragen.
Aan de ene kant had je een kaal geschoren PVV’er, die onder het oog van zijn blonde baas, al die Marokkanen wilde denaturaliseren. Aan de andere kant stond Sadet Karabulet, die ons een les leerde: Er zijn ook goede Marokkanen. Ze gaf een lijstje van goede Marokkanen. In feite wilde ze maar zeggen: beste meneer Wilders, mogen deze mensen op de lijst van ‘rifapen’ die hier mogen blijven.
Aan de zijkant stond GroenLinks, omdat de naam van het debat stigmatiserend zou zijn. Ze wilden niet in het frame van Wilders stappen. Linda Voortman schreef er een opiniestuk over en zat in menige radio- en televisie-uitzending het tegendeel te bewijzen. Alles wat GroenLinks uitstraalde, was: wij kijken de andere kant op. Het doet me denken aan een motie die GroenLinks in 2010 indiende. Deze luidde: ‘Het tegengaan van islamisering is geen doelstelling van (overheids)beleid.’ Hiermee spring je dus met twee benen in het frame van Wilders en geef je toe dat er sprake is van ‘islamisering’. Alla. GroenLinks.
Het debat was diep in de nacht afgelopen. Het was stil. Ik wilde er eigenlijk over praten. Op Twitter ging de oorlog vrolijk verder. Daar kon ik me mee bemoeien. Welles. Nietes. Maar met de woorden van Tofik Dibi in gedachte ging ik slapen. Dit heeft geen zin.
De volgende dag heb ik de eerste de beste Marokkaan aangesproken. Bij een krakkemikkige Skoda Sabia stond een vrouw met een kopvod haar kinderen uit te laden. Ik vroeg haar of ze het debat gezien had. Of ze vond dat er ook goede Marokkanen zijn? Of die hoofddoek vooral bedoeld is om de mannelijke penis in bedwang te houden?
‘Sorry. Spreek niet Nederland. Ik Turk.’
Marcel Duyvestijn is vorige week Marokkaan geworden. Maar kan nu zeggen: dat valt niet mee. www.liefdevollid.nl.
