Bij elke ledenbijeenkomst zie je ze rond Didi staan. Lodewijk Asscher rechts en Hans Spekman links. Dat zijn feitelijk de twee helften waar Didi uit bestaat. De bestuurder aan de ene kant en aan de ander kant de partijman, de idealist. Ze glimlachen. Ze kloppen op zijn schouder en achter de coulissen staan ze met z’n drieën nog een tijdje te knuffelen. Als er één huilt, huilen ze allemaal.
Ook nu weer. Lodewijk kuste Didi’s rechteroor: ik wil een vliegtuig. Hans likte diens linkeroor: de achterban wil vrede, geen vliegtuig. Didi babbelt intussen gewoon door. We kopen hem niet. Of toch wel. Misschien wat voorwaarden op tafel leggen: we kopen hem alleen als hij veel te duur wordt. Ja, en als al die vliegtuigen rood worden geschilderd. Oh ja, en op de vleugels een tekst over sterke schouders. Dan zouden we dat vliegtuig kunnen kopen. 37 vliegtuigen, om er vier te laten vliegen, boven een veld viooltjes.
De afgelopen decennia was de PvdA voor, tegen, voor, tegen. Iedereen snakt naar het einde. Koop dat kudt-vliegtuig in godsnaam. Dan kunnen we eindelijk ophouden met die discussie. Maar zo zit de PvdA niet in elkaar. Net als met de strafbaarstelling illegaliteit praat Didi weer alle zaaltjes van Nederland vol. Nog een keer uitleggen. En nog een keer. Geen partij is er zo goed in om zijn eigen verliezen te blijven uitventen.
Didi weet ook meer van die JSF dan de makers zelf. Zet hem in de cockpit en hij vliegt zo naar Afghanistan om de arme mensen daar te helpen. Dat is een ander punt van Didi. Als hij iets uitlegt, legt hij ook uit voor wie we het allemaal doen: voor de armere mensen in oorlogsgebied. Mensen die we helpen. Mensen die we beschermen. Zie hier het verschil tussen de coalitiegenoten. Mark Rutte denkt alleen: gaaf, zo’n ding met al die knoppen. Hoe hard kan-ie? Geilbekkend loopt hij er dan omheen. Als een man. Een man houdt van grote dingen met veel knoppen.
Ook afgelopen weekend stonden Lodewijk en Hans weer om Didi heen. Het lijkt een heilige drie-eenheid. Maar dat is schijn. Lodewijk krijgt veel meer voor elkaar dan Hans. De achterban trekt dan ook steeds vaker aan de trui van Hans. Zeg effe tegen Didi dat hij ook iets met idealen doet. Gewoon iets met arme mensen. Maakt niet uit wat.
Morgen zal derhalve uitlekken dat die JSF gemaakt gaat worden in Vogelaarwijken, met Wajongers en kansloze bontkraagjes op opgevoerde scooters in Sociale Werkplaatsen. Hatseflats. Drie vliegen in één klap! Kansarme mensen, kansarm vliegtuig.
Marcel Duyvestijn schrijft nu alweer over Didi en vraagt zich af of het ooit ophoudt.
