“Doorbraak hiphop betekende afname kwaliteit”, luidt de schreeuwende kop op NU.nl. Het artikel achter de kop gaat in op de tijd dat het trio Ed Love, Fab 5 Freddy en hiphop-mastodont Dr. Dre het hiphopprogramma YO! MTV RAPS presenteerden. Mede door toedoen van dit programma (1988-1995) werd hiphop mainstream in de VS. Ed Lover stelt in het artikel dat het mainstream worden van hiphop er ook voor gezorgd heeft dat de kwaliteit van de hiphop afnam. Ikzelf, als (oprecht) groot hiphopliefhebber, denk toch dat de doorbraak van hiphop gezorgd heeft voor afname van de kwaliteit van meer zaken dan alleen hiphop. Zeker wanneer we kijken naar hiphop van eigen bodem.
In Nederland hebben platformen als Puna.nl, State Magazine en vooral 101 Barz er voor gezorgd dat jongens als Kempi, Keizer, Winne, U-Niq en zelfs de GreenGang hun publiek vinden op het internet. Met miljoenen en miljoenen kijkers op de interwebs zorgen de rappers en hun entourage er voor dat zij, zonder ook maar drie nullen aan platen te verkopen, kunnen fungeren als heuse rolmodellen. Mooi, dat zoiets kan. Toch jammer dat het hebben van een rolmodel kan lijden tot imitatiegedrag en dat het gros van de imiterende hiphop-liefhebbers (12-18 jaar) vaak volslagen achterlijk lijkt te zijn.
Slimme jongens
Want waar eerder genoemde rappers (over het algemeen slimme jongens) vaak dondersgoed weten waar ze mee bezig zijn, zo weten de topcappers die hun idolen na willen doen dat absoluut niet. YouTube-jongens die op internet als volslagen imbecielen overkomen, omdat zij ook wel even achter hun webcam denken te kunnen rappen. Omdat zij ook wel even die en die dood kunnen wensen. En vooral omdat zij ook wel even kunnen pretenderen dat het drugsdealende jongens met een pistool op zak uit een achterbuurt zijn die constant sletten ballen. Alsof hiphop slechtere hiphop voortbrengt. Om Ed Love even te quoten: “Tegenwoordig is enkel een laptop en internetverbinding toereikend. De laagdrempeligheid trekt helaas ook mensen aan die nog geen twee woorden aan elkaar kunnen rijmen.”
“Hiphop verbroedert”, zegt men. “Hiphop verloedert”, zeg ik. Zeker wanneer het draait om uiting van intellect, als ik zo eens rondkijk op de Twitters. Want naast het slechte imitatiegedrag en de verschuiving van ambities (het willen worden van rapper, het willen hebben van stroggles), brengt hiphop toch vooral verpaupering van de Nederlandse taal met zich mee. Ik, een 23-jarige die nu klinkt als iemand van 80 en zich dat ook beseft, vind dit toch een kwalijke zaak. Ik word er treurig van, wanneer ‘me’ als ‘mijn’ gebruikt wordt (klik), en ‘de’ wordt vervangen door ‘du’ (Kempi, bedankt). Dit zijn natuurlijk slechts twee voorbeelden van taalverneuking, maar leest u hier vooral even verder.
Taalfokops
Al met al vind ik hiphop over het algemeen goede muziek. Ook de Nederlandse tak van sport brengt goede muziek voort. Iemand als Fresku maakt gewoon echt goede muziek ten gehore. En het werk van U-NIQ doet het ook aardig bij mij. Al mag ik het allemaal niet te vaak luisteren van du hoofdredacteur van DuJaap.nl. Want voor ik het wist zoude me columns vol met taalfokops en doodsbedreigingen zitten. Ik weet niet wats die torie met hem, maar beter valt deze boy gewoon didde voordat iemand hem popt. Ja tog. Ik luister toch gewoon die pokoes als ik dat wil, ja tog, G? JWZ. Hiphop en ik, NTB!
Tim Hofman werd eerder gecensureerd van 3voor12 en heeft een zus die Roos heet, vandaar dat hij op Twitter bekend staat als @debroervanroos.
