Er wordt om ons gevochten, om onze oh zo belangrijke stem. Wij, de kiezer, worden bejubeld om onze collectieve wijsheid. Men mag ons niet onderschatten, betuttelen of voorliegen, al maken politici die het nodig vinden om dit hardop uit te spreken pijnlijk duidelijk dat dat exact is wat er gebeurt. Want al het frisse ontzag voor ‘de kiezer’ maakt nog geen krasje in de lak die men aan ‘de burger’ heeft. Burgers zijn namelijk idioten die je prima kan uitknijpen voor hun eigen bestwil. Waarmee niet bedoeld wordt dat het voor die burgers op korte of lange termijn het beste is, maar meer dat domme beslissingen in het verleden nu eenmaal een prijs hebben, die naar goed kapitalistisch gebruik altijd wordt doorberekend aan de klant. Dat die klant tevens de belangrijkste financier is, wordt bij de B.V. Nederland nog weleens over het hoofd gezien.
Drei Procent über alles
Aangezien het Somalische model nu ook weer niet zo aantrekkelijk is dat we ons huidige bestuurlijke stelsel kunnen opdoeken, betekent dit dat onze loden schoenen zich toch naar de stembus zullen moeten slepen in september, maar welk vakje moeten we in vredesnaam aankruisen? De VVD, ooit trotse liberalen en zelfverklaard financieel geweten van Nederland, heeft laten zien welzijn, welvaart en zelfs mensenrechten geen argument te vinden om de blinde bezuinigingswoede enigszins te temperen. Drei Procent über alles! Ongeacht de consequenties, ongeacht de eigen gebrekkige rekenvaardigheid (vijftig miljard, *poef*), ongeacht de liberale principes die men weggaf aan PVV en SGP.
D66, ook wel bekend als VVD light, vindt het nog steeds nodig om op de meest ongepaste momenten over de gekozen burgemeester te gaan zeuren. Ook al staat de wereld in brand, ook al kan het helemaal niemand wat schelen, ook al hebben we in Utrecht kunnen zien dat het de onwrikbaarheid van wanbestuurders echt niet aantast, ook al werd de D66-er die eerder een kabinet liet vallen over de kwestie zelf onverkozen burgervader van Nijmegen.
Lul op een drumstel
De PvdA dan? Sympathieke vent hoor, die Samsom, maar hij kan in zijn eentje niet rechtbreien wat het kleine leger aan blunderende PvdA bestuurders heeft krom geslagen. Het programma is nog wel consistent te noemen, maar de uitvoering slaat vaak als een lul op een drumstel. Slap, dof klinkend en niet om aan te zien. Alle talentvolle vrouwen rennen de partij uit en te midden van deze chaos worden plannen gemaakt om patatbakkers het brood uit de mond te roven, omdat dikke kinderen naast chips, pizza, shoarma, emmers cola, chocola, koekjes, saucijzen, taco’s, hamburgers en milkshakes, ook weleens een patatje kopen in de pauze.
Het CDA is inmiddels zo ver van god los dat Machiavelli ergens op een wolk aantekeningen zit te maken van de machtspolitieke power plays. Nu zijn we een beetje hypocrisie wel gewend van religieuzen, maar de krokodillentranen van de Ferriers en Koppejans leiden bij menigeen tot onvrijwillig herkauwen. De prachtige woorden van de lijsttrekkerskandidaten getuigen van weinig realiteitszin en kunnen bovendien niet verbloemen wat we allemaal hebben gezien tijdens het gedoogdebacle; het CDA heeft geen idealen meer, slechts dubieus gemotiveerde belangen.
Politieke doodvonnis
GroenLinks zit in een identiteitscrisis en denkt dat het D66 is. Bovendien staat er een handtekening onder een akkoord wat bijna haaks staat op hun verkiezingsprogramma. Als je als partijleider zo graag aan tafel wil met de grote jongens dat je zelfs je politieke doodvonnis ondertekent, om er daarna over te gaan glimmen, dan snap je waarom iemand als Tofik Dibi zich geroepen voelt om te zeggen dat hij het beter kan. Er zijn servetringen die het beter hadden gedaan.
Roemer has it en de SP staat er geweldig voor in de peilingen. Geen gezeik, iedereen rijk. Wel een beetje jammer dat het geld dat de SP wil uitdelen er niet is en dat de rijke stinkerds waarvan het moet komen hier echt niet blijven zitten als ze honderd procent belasting moeten betalen. Je vingers in je oren stoppen en “lalala, ik hoor niks” roepen is niet echt een gezonde lange termijn strategie. Europa is een feit, de crisis is een feit. Deal with it!
Tijdmachine
De PVV is tegen alles en alleen voor dingen die niet kunnen. Apartheid en de gulden zijn wellicht populair in een bruin edoch witbevolkt café, maar zijn anno 2012 echt niet meer levensvatbaar. Daarnaast zijn mensen die lijden aan ‘vroeger was alles beteritis’ misschien gevoelig voor de bangmakerij over Europa en ‘het moslimgevaar’, maar een tijdmachine is dan nog steeds een betere investering voor de toekomst dan de PVV.
Verder zijn de one issue partijen die opkomen voor zielige beestjes, verwende bejaarden, bijbelsharia en Hero Brinkman überhaupt niet serieus te nemen, dus wij, de kiezer, zijn wederom het bokje.
Fretz! Waar blijf je nou jongen?
Joyce Brekelmans zou, als ze dan toch bedonderd moet worden, toch wel graag bedonderd worden door een partij die niet de grenzen van de logica tart. Ze heeft er tot nog toe geen kunnen vinden.
CC Foto: J.M. Luijt
