“Goh, wat zit je haar leuk.” “Mooie schoenen, nieuw?” Gatverdamme; vrienden. De meest leugenachtige en verdorven types in je kennissenkring. Vijanden daarentegen, die zijn tenminste eerlijk. Vijanden pakken je op je zwakste punt. Vijanden helpen je verder. Deze ‘Week tegen Pesten’ kan daarom beter ‘Week vóór Pesten’ worden.
Jongeren leren tegenwoordig één ding: dat ze fantastisch zijn en niets anders. Op Facebook laten ze zich van hun beste kant zien, braaf conform de hedendaagse norm, op televisie krijgen ze een podium en ongeacht of ze talent hebben worden ze de hemel in geprezen. En op pesters wordt een heksenjacht gemaakt. Onterecht: pesters kunnen die nog-onvolmaakte-mensen tenminste laten horen (niet voelen) dat ze écht nog wel verbeterpuntjes hebben.
Een pester laat je zien wat je zwakheden zijn. Ongeacht of je iets met de opbouwende kritiek (want laten we wel wezen, dat is het eigenlijk) doet, je kunt die informatie in je voordeel gebruiken. Word je gepest met je Uggs? Dat is terecht, dus in dat geval kun je ze het beste weggooien. Opgelost. Word je gepest met je sproeten? Gebruik het als unique sellingpoint en zeg dat het staat voor het aantal hufters dat je een knietje gegeven hebt. Wees creatief.
Bovendien is pesten op de middelbare school een uitermate goede voorbereiding op het HBO. Hogescholen werken allemaal met feedback en evaluatieformulieren van je ‘verbeterpunten’ en ‘competenties’. Je vrienden zullen jou niet vertellen dat je papier trilt als een boormachine tijdens een presentatie; die vertellen slechts hoe goed je wel niet was. Het zijn de pesters, die later wapperende papiertjes voor je neus houden, die je laten zien waar je aan kan werken. Een ‘dankjewel’ lijkt me hier op z’n plaats.
De campagne tegen het pesten roept op om vooral het pesten te erkennen en in gesprek te gaan. Dat lijkt me een goed idee, want aan de woorden ‘vuile homo’ heb je natuurlijk geen boodschap. Vraag bijvoorbeeld aan de brenger van het nieuws: “Hemel, ik heb vanmorgen nog gedoucht, welk deel is precies vuil? En ik ben mij niet bewust van enige homofiele neigingen, maar als je wilt mag je best even aan m’n lul likken.” Misschien is het daar nog wat vuil, dus dat is twee vliegen in één klap.
De week vóór het pesten heeft overigens geen armbandje om je gevoelens kenbaar te maken, maar een luidspreker zodat nog meer mensen je opbouwende kritiek kunnen verstaan.
