Over één ding hoeven we ons geen zorgen te maken: we worden straks geregeerd door hele complete mensen in een heel complete coalitie. De kersverse kabinetsleden zullen exact weten wanneer ze wat moeten zeggen, hebben hun dossierkennis continu op orde, weten hun kleding en intonatie aan te passen aan elke doelgroep en kunnen feilloos een nieuws- van een personality- van een achtergrond-interview onderscheiden. Je zult het straks zien: Rutte die op het goede moment wacht om de eerste concessie naar buiten te brengen, Samsom die exact weet wanneer hij genoeg voor de spiegel geoefend heeft om vervolgens zo charmant en innemend mogelijk voor het vaste trosje microfoons te openbaren dat hij en Rutte ‘chemie hebben’.
De nieuwe politicus is zó compleet en zó communicatief en zó perfectionistisch dat ook een eventuele breuk in de formatie geen enkele probleem meer hoeft te zijn, want tot in de puntjes met de eigen adviseurs door geëxerceerd, hetgeen strikt genomen, vanwege de uitzonderlijke communicatieve vaardigheden van talenten als Rutte en Samsom, niet eens nodig is, maar dat wel ‘een stukje extra zekerheid’ geeft, omdat je weliswaar bij vier actualiteitenrubrieken een ijzersterk optreden kunt verzorgen, maar het gevaar dat je bij de vijfde, in een vlaag van ontspanning, een al te menselijk en foutief te interpreteren trekje laat zien in de mediacratie van 2012 nooit geweken is. Eén verkeerd momentje en je bent de lul: voor je het weet wordt het bij zeven verschillende omroepen in zeven verschillende talkshows herhaald, met een veelvoud aan becommentariërende tafelgasten, en scoort het op YouTube algauw duizenden, ja, tienduizenden ‘views’.
Synchrone glimlach
Het gaat dus helemaal goed komen met ons land. Als Europa onverhoopt een nieuwe afgrond in kukelt, masseert Rutte ons probleemloos, ondanks alle beloften, naar een derde hulppakket voor Griekenland. En wanneer er weer wachtlijsten in de zorg ontstaan, zal Samsom zonder enige hapering uitleggen dat dit een even spijtig als tijdelijk neveneffect is van een operatie, die ons uiteindelijk een veel betere en meer betaalbare zorg gaat opleveren. Dat héb je met complete mensen: ze zijn niet te vangen. Ze weten, zogezegd, overal chocola van te maken en het voordeel is dan: wij, de kiezers, hoeven het niet meer te doen en kunnen eindelijk dóór met onze eigen sores. Mocht er overmorgen een zoveelste woningbouwcoöperatie in geldproblemen komen, dan weet je nu al dat Samsom of Rutte, of allebei, dat zullen duiden als een ‘kinderziekte uit het verleden’ die ze zo snel mogelijk gaan genezen. En dat ze die vervelende kinderziekte vervolgens, haast met een synchrone glimlach, zullen benoemen ‘als een opdracht om vaart te maken met de verdere sanering van de semipublieke sector en het herimplementeren van de juiste prikkels’.
Hebt u, net als ik, het idee dat het ongeveer zo zal gaan? Met precies die modderige stroom van geslepen managementtaal? Dat we onder leiding van een nieuw regiment jonge, ongekend complete en professionele ministers en staatssecretarissen weer rustig kunnen gaan slapen? En dat Nederland, als vanzelf, nóg verder zal stijgen op het lijstje van ‘concurrerende economieën’? Ja, heeft u dat idee ook? Wordt Paars III de bekroning van het type politicus dat onder alle omstandigheden honderd procent met iedereen communiceert en in elke zin de net gehouden of nog te houden peilingen van Maurice de Hond al weet te verdisconteren? En met dezelfde souplesse de schommelingen op Wall Street naar zijn hand weet te zetten?
Geen wonder, dan, dat er bij dit eminente gezelschap geen plek is voor Emilie Roemer. Een áárdige man, dat zeker, docht slechts beschikkend over één hart, één visie en één stem. Zo iemand is voor de complete coalitie – júist ja – bij lange na niet compléét genoeg…
Hans van Willigenburg is schrijver, dichter, journalist en spreker, maar desondanks een volstrekt ‘incompleet mensch’.
