Onze geliefde, gewaardeerde en oprechte kerkvorst Benedictus XVI heeft weer eens een middeleeuwse brainfart gelaten. Afgelopen week vond hij het noodzakelijk om homo’s een bedreiging voor de wereldvrede te noemen, vandaag presteerde hij het om te stellen dat homo’s ‘de rol die God hen heeft gegeven manipuleren en daarmee de essentie van het menselijk wezen vernietigen.
Frappante uitspraak van de baas van een pedofielennetwerk waarvan de medewerkers in de afgelopen tientallen jaren de onschuld van tienduizenden kinderen hebben vermoord. In een tijd waarin zijn kerk beter kan opereren in de schaduw van nederigheid en schuldbesef opteert hij voor de aanval op een andere, onschuldige groep.
Waarom nu?
De motieven van de paus om juist op dit moment zo uit te halen naar homo’s zijn onduidelijk. Het kan natuurlijk zijn dat hij onder hypnose jeugdherinneringen heeft teruggehaald en erachter is gekomen dat de Kapelaan tijdens de wekelijkse omkleedmomentjes iets meer heeft gedaan dan toekijken, maar laten we het er op houden dat het een enge, bekrompen man is die in de laatste dagen van zijn betrekkelijk onbetekenende pauselijk bestaan nog een erfgoed wil overbrengen.
Hiertoe is hij vermoedelijk aangespoord door zijn camerlengo, de schat Tarcisio Bertone, die in 2010 een verband meende te kunnen leggen tussen homoseksualiteit en pedofilie, waarschijnlijk hiertoe gebracht door de grote aantallen homo’s die de in de kerk waren geïnfiltreerd en jongetjes hadden misbruikt. Het Vaticaan heeft van deze uitspraken afstand van gedaan (helaas niet door het celibaat, de oorzaak van het kwaad, uit te bannen) maar de Paus heeft de inmiddels 78-jarige camerlengo niet ontslagen.
Dit zijn uiteraard niet hard te maken vermoedens, echter staat het nu geschreven en dus is het waar. Het kan uiteraard ook zijn dat het een diepgaande vorm van zelfhaat is, wellicht is dat wat geloofwaardiger.
Vrede op aarde?
Bizar is echter voornamelijk dat hij deze uitspraken deed in een kersttoespraak voor medewerkers van het Vaticaan. Kerst is een tijd van internationale verbroedering, gezelligheid en het clichématige ‘vrede op aarde’. Het is de tijd om uw naasten lief te hebben. De Katholieke Kerk kan in een tijd van segregatie een mogelijke en belangrijke rol spelen in deze verbroedering, maar kiest er echter voor om dit te stimuleren.
Van de dictators in de afgelopen 2000 jaar is er geen enkel gedocumenteerd geval van een homoseksueel. Oorlogen zijn nog nooit begonnen omdat een man er met de man van een ander vandoor ging en er schijnen ook nog steeds geen homobaby’s uit homo-ouders geboren te worden. De paar koningen die ogenschijnlijk van de herenliefde waren hebben prachtige paleizen gebouwd en met dank aan een homo die zichzelf heeft verhangen omdat hij homo was kunt u dit artikel nu lezen. Seksuele geaardheid is geen keuze, tenzij u nu kunt vertellen dat al uw mannelijke hetero-vrienden op een dag opbelden en zeiden: “Nou, na ampel beraad heb ik besloten toch maar niet opgewonden te raken van een fallussymbool en me volledig op meerderjarige venusheuvels te richten”.
Bloed kleeft aan de handen van de paus
Een geaardheid staat volstrekt los van een bedreiging voor de wereldvrede, noch vernietigt het op wat voor wijze dan ook de essentie van het menselijk wezen. Angstaanjagend bekrompen, segregerende en discriminerende uitspraken van een man die een gigantische invloed heeft op honderden miljoenen mensen in de wereld doen dat wel. Ze kunnen mensen aanzetten tot zelfmoord dan wel tot haat. Het bloed van een ieder die zich door dit soort uitspraken een ‘slecht mens’ voelt en zich van het leven beroofd kleeft aan de handen van Benedictus XVI en daarmee de Katholieke Kerk.
Een klein advies aan deze wereldvreemde wereld, zo vlak voor de kerst: pas even de Bijbel aan. “Heb uw naaste lief” en “oordeel niet opdat u niet geoordeeld zal worden” zijn holle frasen die door de realiteit zijn ingehaald. Of verander het woord “homo” in de pauselijke speeches eens door het woord “neger” en kom dan eens tot zinnen.
Met de huidige Paus heeft de wereld geen antichrist meer nodig.
