Door pensioen-hersenspoeling, valse voorlichting en regelrecht geleuter van een aardappel moet nu de schuld van de aanslag óp, en de erosie ván het pensioenvermogen in de schoenen van de kromgewerkte oude knarren geschoven worden, terwijl de beleggingsguru’s van de aandelen-dealers goud verdienden aan handel in met commissies vetgemeste vermogensbeheerbedrijven.
Pensioenvermogenbeheerders lieten onder het toeziend oog van de financiële waakhonden gegarandeerde pensioenen van de babyboom-generatie gierend uit de klauw lopen. Dramatische koersverliezen door de internetbubble-burst in 2000 en het bankenschandaal van 2008 waren oorzaak.
De redactie van een gerenommeerd financieel medium als In Finance kan het werkelijk uit de bek krijgen: “Tóch “heeft” ruim de helft “wel door” dat de premies die werkenden inleggen, gebruikt worden voor het betalen van uitkeringen aan mensen die nu al met pensioen zijn” aldus IF. Volgens IF is dat de conclusie van een onderzoek naar de pensioenkennis van de doorsnee Nederlander. Met de geniepige woordkeuze “heeft wel door” suggererend dat de helft van de werkenden denkt dat ze beroofd wordt door de “oude knarren”. Dat dácht de helft eerst helemaal niet. Maar nu wél, hoopt de propagandamachine van verzekerend en beleggend Nederland.
Lekkere stemmingmakerij die de geesten rijp moet maken voor het meest verrotte pensioensysteem dat ooit bedacht is: het “Beschikbare Premiesysteem.” (zie ook: A way through the maze; the challenge of maintaining UK pension schemes). Bij dat systeem krijg je van je baas een hand geld om je pensioen ergens op te bouwen, maar hij garandeert geen euro van de opbrengst. Maar de meeste van die “oude knarren” hebben zelf al 40 jaar in hun collectieve pensioenfondsen gemiddeld 10 procent van hun verdiende bruto-loon aan de opbouw van hun pensioen betaald. De werkgevers betaalden de andere 10 procent. Met die 20 procent premie heeft de gemiddelde Jan Modaal in 40 jaar, 40 x 20 procent van 30.000 euro, ofwel 240.000! euro’s aan premie ingelegd. Een béétje pensioenfonds beheerder moet daar toch wel een gemiddeld rendement van 6 procent op gehaald hebben? Hoezo, de jongeren betalen voor de gepensioneerde oudjes. Dat geld alleen voor de AOW, want dát is een omslagstelsel.
Omdat niemand één moer snapt van de zogenaamde AOW-franchise, laat ik die gemakshalve hier geheel buiten beschouwing. Voor 250.000 euro aan premies kon je vóór de crises bij een marktrente van 6 procent op je 65e een levenslang pensioen van een kleine 20.000 euro per jaar kopen. Laat dát nou ongeveer (inclusief de AOW) 70 procent zijn van hun gemiddelde inkomen!
Het bewijs voor mijn al 20 jaar verkondigde stelling wordt nu, vandaag, heden, opnieuw geleverd. Door de steeds lagere marktrentestand van nu rond de 1 procent, leveren vrijvallende pensioenkapitalen van de niet-collectieve pensioenfondsen (dus niet de groten, zoals bijvoorbeeld ABP, KLM , of MN) geen pepernoot meer op, als die vandaag op je 66e in levenslange pensioenuitkeringen omgezet moeten worden. Door de belabberde prestaties aan het beleggingsfront waren die kapitalen al behoorlijk geslonken, en soms zelfs gehalveerd! Zo’n pensioenuitkering kán dus blijkbaar twéé keer niks worden als álles tegenzit.
Het kan ook totaal anders uitpakken. Als de beurzen de komende 40 jaar door plafonds gaan, en de marktrente is op de pensioendatum 12 procent bij een inflatie van nul, dan tappen de jonkies van nu uit een heel ander vaatje. Die boeken dan met hun individuele pensioen maar vast een doorlopende reis om de wereld in een van die drijvende vreetpaleizen, excuus fééstpaleizen.
De enige juiste vraag die aan de werkende Nederlander gesteld moet worden is: “Wil je straks een gegarandeerd zeker pensioen in euro’s, ook al is dat maar 50 procent van je gemiddelde inkomen. Of wil je de káns krijgen op een pensioen van 75 procent van je gemiddelde loon, met het risico (door tegenvallende beleggingen en lage rente) op een eindresultaat van slechts 25 procent van je gemiddelde inkomen; de ook wel door mij genoemde Holland Casino Pensioendeal. Dát je bij zo’n systeem ook nog zelf mag bepalen óf en hoevéél premie je zélf aan je pensioen bijdraagt en dat je daarbij ook nog zélf mag bepalen waarin belegd moet worden is misschien het toppunt van vrijheid, maar ook door financieel onbenul van veel werknemers het toppunt van onzekerheid, die in de UK tot grote persoonlijke rampen heeft geleid.
Ik voorspel op voorhand de uitslag van een dergelijk onderzoek: een overweldigende meerderheid zal kiezen vóór het zekere pensioen. Ik weet ook zeker dat regerend Nederland de 1200 miljard! aan beschikbaar pensioenvermogen in de toekomst onder de werking van een niet gegarandeerd pensioen ( Beschikbaar Premiesysteem in plaats van Gegarandeerd uitkeringssysteem) wil laten vallen. Op die manier wassen de werkgevers en de vermogensbeheerders hun handen in onschuld als pensioenen door beursrampen of geklungel van banken weer eens zwaar tegenvallen, of niet geïndexeerd kunnen worden. Regeringen hoeven geen peentjes meer te zweten over stemmenverlies wegens “afstempelen” van pensioen. Er valt niks meer af te stempelen, want er is geen benoemde en gegarandeerde pensioenuitkering meer. Alleen de premie is immers bepaald, niet de opbrengst.
Pieter Omtzigt (CDA) weet precies wat ik bedoel. Hij wierp zich in het verleden op als beschermer van de garantie- pensioenen. Hij durfde als een van de weinigen te protesteren tegen de snode plannen om 1.200 miljard euro pensioen- vermogen “In te varen” (hoe verzin je zo’n onschuldig recreatieve tekst voor de grootste pensioenroof aller tijden). Bij “invaren” vervalt de garantie-aanspraak op het in die pensioenfondsen opgebouwde en toegezegde pensioen. Put your money where your mouth is, Pieter.
Dat een staatssecretaris nu achteraf aan het volk nog een mening en advies gaat vragen als de knopen al geteld zijn, is als aan een gehangene onder het naschokken nog vragen hoe hij nu over zijn misdaden denkt. Laat deze pensioenroof niet plaatsvinden, Pieter. Liever het minimum garantiepercentage naar beneden bijstellen dan de grote onzekerheid van het DC systeem invoeren. De oude knarren van de toekomst rekenen op je.
