Ik hou erg van ballet, maar ik viel woensdagochtend van mijn stoel toen ik directeur Ted Brandsen van het Nationale Ballet op Radio 1 hoorde. Zelden heb ik een bestuurder van een cultureel gezelschap, dat betaald wordt met publiek geld, zo bezig gehoord het publiek van zich te vervreemden. En zichzelf belachelijk te maken. Balletdirecteur Brandsen adviseerde mensen die van cultuur houden om vooral PvdA te stemmen, of anders op de VVD. Of het een idee van de redactie was om Brandsen een stemadvies te laten geven, of dat het een wens van de balletdirecteur zelf was, dat weet ik niet. Maar het liep uit op een oefening in zelfhaat.
Ted Brandsen begon met te zeggen dat hij de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen niet had gelezen, maar dat gaf volgens hem niets: ‘Ik heb wel genoeg kennissen en kennis van politieke partijen en van hun standpunten om te weten waar we geliefd zijn en waar de kunst gesteund wordt.’ Daarna vertelde de balletdirecteur dat ‘de cultuursector enorm getroffen is door hele grote bezuinigingen, 200 miljoen is er geschrapt’ – dat is 20 procent van het totale cultuurbudget. Maar dat waren wel allemaal bezuinigingen van de VVD, dezelfde partij waar Brandsen nu zo enthousiast over is. Een paar jaar terug hebben alle medewerkers van Het Nationale Ballet nog volop meegedaan met de protestacties tegen VVD-staatssecretaris Halbe Zijlstra.
Voorstellen van de oppositie om meer geld te investeren in cultuur werden door VVD en PvdA niet gesteund. Ted Brandsen sprak in de uitzending ook zijn zorgen uit over de steeds grotere roep om meer marktwerking. In het programma van de VVD staat dat deze partij niet wil investeren in cultuur en juist kiest voor nog meer marktwerking – maar dat programma heeft Brandsen dus nog niet gelezen. De directeur sprak ook over het ‘zeer groot en zeer breed en gemengd publiek’ dat zijn ballet trok, maar dat heb ik helaas nooit gezien. Brandsen mag natuurlijk alle stemadviezen geven die hij wil, maar ik vraag me af of zijn medewerkers hier nou zo blij mee moeten zijn. De directeur mag dan veel kennissen hebben in de politiek, hij is toch vooral het makke schaap dat liever voor de slager kiest.
Het ballet verdient veel beter.
