Van mijn vijfde tot veertiende zat ik op Scouting. Het was een belangrijk deel van mijn jeugd. Elke zaterdag ging ik, naast de talrijke kampen in de schoolvakanties. In die tijd werd ik langzaam homo. Een van de activiteiten bij Scouting was het ophalen van oud papier. Naast het clubgebouw stond een grote container waar op zaterdag grote hoeveelheden kranten in werden gedumpt. We waren vaak te vroeg aanwezig, en dan hingen we bij die container rond. We ontdekten op een middag dat er ook bladen met blote vrouwen waren ingeleverd. Dat vonden wij machtig interessant. Ik was denk ik acht of negen en was prima in staat door die Playboys te bladeren en die vrouwen spannend te vinden. Ik was toen geen homo.
Toen ik elf was, ging ik met vijftien jongeren op kamp naar Baarn. Douchen moest in een half open ruimte. Je zag iemand onder de douche staan door een opening van een centimeter of tien. Op een ochtend stond Kas, een Scoutingleider, te douchen. Kas zal tussen de 20 en 25 zijn geweest. Dit was een van mijn eerste confrontaties met een naakte jongen. Kas was gespierd en groot geschapen. In mijn herinnering heb ik superlang naar hem gekeken, maar ik heb niet nagedacht wat het betekende dat ik mijn ogen niet van zijn lichaam kon afhouden. Dat kwam veel later.
Toen ik veertien was, ging ik op mijn laatste kamp. Het boterde niet meer met de andere scouts, en ik zocht andere jongeren op. Ik trok op met een blonde jongen van mijn leeftijd, Jelmer. Hij had mooie gespierde armen, was breed gebouwd, lachte leuk, ik vond hem superaardig en kon met hem praten. Hij had wel wat puisten, maar die zag ik eigenlijk niet.
Thuisgekomen las ik de Hitkrant. In een vaste rubriek vertelden jongeren over hun seksuele ervaringen. Een hetero-jongen had op vakantie met een homo gevreeën. Eigenlijk alleen maar omdat ze vrienden waren en de homo veel initiatief nam. Pas toen begreep ik dat ik waarschijnlijk anders naar Jelmer had gekeken dan hij naar mij.
Wanneer heb ik het nou eigenlijk ontdekt? Misschien was ik elf, toen ik er langzaam achter kwam dat naakte jongens mooi en spannend zijn. Misschien was ik veertien, toen ik me bedacht dat ik jongens aardiger en specialer kon vinden dan zij mij. Misschien word je pas homoseksueel als je zelf de term gaat gebruiken. Als je met jezelf kunt spelen, merk je vanzelf waar je wel en niet opgewonden van raakt. Toen heb ik me pas gerealiseerd dat ik nooit aan meisjes dacht. En toen duurde het ook niet lang voordat ik wist dat daar een woord voor bestond.
Dus dat was het moment van de ontdekking? Ik vind dat niet. Ik werd toen ik zestien was pas voor het eerst echt verliefd. Ik realiseerde me toen wel dat mijn gevoel voor Marc met die homoseksualiteit te maken moest hebben, maar ik heb nooit een verband gelegd met mijn al wat langer bestaande seksuele verlangen naar jongens. Pas toen ik al uit de kast was, realiseerde ik me dat ik al jong naar jongens op straat had gekeken en hen leuk had gevonden, maar dat ik daar nooit verder aandacht aan had besteed. Toen was ik twintig.
De vraag is misschien: ben ik traag van begrip? Ik denk dat mijn vrienden zouden zeggen van niet. Homo word je niet snel, je wordt het heel langzaam. Hetero’s die naar de leeftijd vragen waarop je ‘het wist’ hebben het niet gesnapt.
Voor DeJaap schrijft Joost wekelijks over zijn leven, liefde en relaties. Joost is een pseudoniem. Zijn echte naam is bij de redactie bekend. Ook alle andere namen zijn gefingeerd.
