Column

De roze wolk (24): Herkenbaar zonder roze duikbril

15-07-2012 20:01

Iedereen die aan zijn conditie werkt weet dat sport eigenlijk hartstikke saai is. Dit zal de reden zijn dat de meeste mensen de strijd opgeven en hun buik lekker laten hangen. Dan maar wat minder aanspraak in de kroeg. Ik houd de moed erin dat ik tijdefficiënt een prachtig lichaam in stand kan houden. En dus zwem ik tegenwoordig, want dan mag je van jezelf naar huis als je het vereiste aantal banen gezwommen hebt. Je kunt meteen met aftellen beginnen.

Er bestaan clubs waar je met homo’s een paar keer in de week kunt zwemmen. Maar zij zwemmen een heel uur, en dat vind ik te lang. In de vrije uren in het zwembad kom je soms zo’n man tegen: ze dragen een strakke zwemslip met het logo van de homozwemvereniging erop. Voor de meeste mensen is dat geen statement, want zij zullen geen associatie hebben bij dat logo en denken dat het een Zeeman-zwembroek is. Maar voor de juiste doelgroep toch een nuttig signaal.

Gaydar onder water
Maar wie denkt dat je in het zwembad niet geïdentificeerd kunt worden als ‘lid van de roze club’ heeft het mis. Dat blijkt prima te kunnen, ook zonder homozwembroek en zonder roze duikbril. Op een plek waar volgens mij iedereen dezelfde zwemslagen maakt en je zo snel mogelijk langs elkaar heen zwemt, zou je denken dat het onmogelijk is met je gaydar andere homo’s te identificeren. Maar niets blijkt minder waar.

Ik zwem richting de kant waar een veertiger staat te wachten. Opeens kneedt zijn hand zijn kruis. Toeval? Nee, want een paar minuten later begint hij een geïnteresseerd gesprek. Een paar weken later heb ik een half uur lang last van een man die rakelings langs me heen zwemt, waarbij ik telkens bang ben dat ik een trap in mijn zij krijg. Deze man blijkt geen asociaal die niet voor me aan de kant wil gaan, en hij is zelfs niet bijziend, hij zoekt contact en haalt na twintig minuten omstandig zijn halfstijve lul uit zijn zwembroek. Was het maar wat drukker geweest.

Verwijfd zwemmen
Dit is dus echt verontrustend. Ik kan accepteren dat ik een nichtenstem heb, want daar heb ik zelf geen last van. Ik denk zelf dat ik niet verwijfd met mijn kont loop te wiegen, maar misschien is dat een illusie waar ik alleen zelf in geloof. Ook prima. En ik geloof ook nog dat ik regelmatig net iets te lang naar een man kijk die ik leuk vind en daarmee door iedereen als homo wordt geïdentificeerd. Het moet zo zijn, ik kan het niet helpen.

Maar zwemmen is een blote sport en volgens mij is er weinig variatie in hoe je je zwemslagen kunt maken. Zou daar ook een verwijfde variant van zijn? Ik kan het me niet voorstellen, en dus is mijn conclusie dat de mannen je hier voordat je het water instapt wel heel uitgebreid bestuderen zodat ze weten met wie ze contact moeten leggen. Waarom kun je als homo nou nooit eens even echt anoniem zijn zonder door andere homo’s te worden lastiggevallen?

Voor DeJaap schrijft Joost wekelijks over zijn leven, liefde en relaties. Joost is een pseudoniem. Zijn echte naam is bij de redactie bekend.