Een collega vertelde me ooit dat hij graag naar de homosauna gaat. Dat is volgens hem super spannend. Het enige nadeel zou zijn dat het duur is. Ik durfde er nooit heen. Ik ben bang om bekenden tegen te komen en dan niet te weten wat ik moet zeggen. Dat is een hypocriete angst, want de ander is immers ook in die sauna. Toch blijft het idee me dwars zitten.
Niet zo lang geleden borrelde ik bij een vriendin die om de hoek van de Thermos woont. Dit is een mega-homosauna in Amsterdam die ongeveer non-stop open is. Het was half twee ’s-nachts, ik had anderhalve fles witte wijn op en dacht: what the fuck. Je komt binnen, betaalt 19,50, krijgt een handdoek en een kluisje en je kleedt je uit. Met de handdoek om je middel ga je de sauna binnen.
Er zijn douches en een saunaruimte, zoals die er waarschijnlijk ook in gewone sauna’s zijn. Er is een bar, een klein zwembad en een massageruimte. Het merendeel van het gebouw is echter geen sauna, maar een doolhof van gangetjes. Op verschillende etages bevinden zich hokjes met leren matrassen en leren kussens, die kunnen worden afgesloten met een deurtje. Vrijwel overal is het schemerdonker en op sommige plaatsen draaien pornovideo’s.
Rondjes lopen
Je kunt hier puffen in de sauna en aan de bar hangen, maar de voornaamste activiteit is rondjes lopen. De meeste hokjes zijn leeg, maar soms zit er een man in. Het is te donker om goed het gezicht van die man te zien, dus je weet niet of je met een onbekende, je buurman, collega of de burgemeester van doen hebt. Zij brengen ieder hun gewillige segment prominent in beeld, voor zover het segment dat mogelijk maakt.
Lach me maar uit, maar ik ben bang voor geslachtsziektes. Dat is ook mijn belangrijkste associatie met een plek als deze. Als je geslachtsziektes kunt overbrengen via leer, hebben we bij de uitgang allemaal Hepatitis B. Ik vind het prima dat mannen hier seks met elkaar hebben, maar ik doe niet mee. Wat moet ik hier eigenlijk? Het antwoord is aan de ene kant heel voor de hand liggend, maar aan de andere kant ook niet.
Beter dan de parkeerplaats
De kans dat hier iets moois ontstaat lijkt me uitgesloten. Maar met wat fantasie kan ik me wel voorstellen dat sommige zogenaamde hetero’s hier seks komen halen, omdat hun vrouw ze niet kan geven waar ze echt naar verlangen. Je zou dan kunnen zeggen dat zo’n sauna toch nog een functie heeft. Die mannen hoeven dan niet op een parkeerplaats te wachten of een andere man ze wil doorneuken, ze kunnen dat in een warme ruimte doen met condooms binnen handbereik en zijn beschermd tegen potenrammers. Dat is het dan ook wel.
Mijn mooiste idee over de homosauna is dat ik hier mijn heteroseksuele jeugdliefde Marc zou tegenkomen. Hij is nu vast getrouwd. Wat te doen als hij hier bijsnoept?
Ik zou hem bij de hand nemen en het op een lopen zetten: naar huis. Vrijen op de bank, in een normale omgeving, zoals normale mensen met enige zelfwaarde dat doen. Als homo’s zichzelf definiëren als normaal, moeten ze hun seksleven daarop aanpassen. In een homosauna wordt zelfs een gemeende zoen met je jeugdliefde nog iets smerigs.
Voor DeJaap schrijft Joost wekelijks over zijn leven, liefde en relaties. Joost is een pseudoniem. Zijn echte naam is bij de redactie bekend. Ook alle andere namen zijn gefingeerd.
