Een beschermde opvoeding heet dat. Het heeft me een hele tijd gekost voordat ik begreep hoe het toch komt dat sommige mensen altijd stinken. In de supermarkt stonden ze gewoon tegenover me. Twee mannen van in de vijftig, waarschijnlijk broers, die zo stonken dat je ze tien meter verderop nog rook. Ze waren altijd heel aardig en hadden altijd bier in hun winkelwagentje. En altijd hoopte je dat ze de winkel zo snel mogelijk weer verlieten. Ik dacht altijd dat ze vieze mensen waren, maar pas jaren later kwam ik erachter dat het label ‘alcoholisme’ op hen van toepassing was.
Homo-alcoholisten
Het kost me tot op de dag van vandaag moeite dit fenomeen te herkennen. Bij Simon bijvoorbeeld. Bij onze eerste afspraak waren we heel snel twee flessen wijn verder. Simon was aardig, verzorgd en niet opdringerig. Ik voelde niets bij hem, maar desondanks kwam ik nog eens terug voor een borrel. Daar is Simon namelijk goed in. Als ik binnenkom, staat er altijd een fles wijn open en zit er nog net een bodempje in. De volgende fles rukt aan. Dit tafereel moet je een paar keer gezien hebben voordat een patroon blijkt te bestaan. Simon drinkt altijd.
Enkele borrels later komt de alcoholist met een ontboezeming. Het is een verhaal waar je de mannen bij de Gay Pride, in de homokroeg en op de online profielensite nooit over hoort: eenzaamheid. Simon zoekt een man om mee te praten en mee op de bank te hangen. Een man voor als hij thuiskomt, om niet alleen te hoeven zijn. De volgende borrel komt Simon met een nieuwe ontboezeming: of ik ‘die man’ niet ben. Dat ben ik natuurlijk niet, maar Simon is de realiteit soms uit het oog verloren.
Oud en alleen
Ik ben naïef gebleven in dit soort dingen. Ik ben zo ongeïnformeerd dat ik niet eens zeker weet of ik Simon een alcoholist mag noemen. Maar waarschijnlijk is hij dat wel. Simon is ouder dan ik en dat heeft een nadeel: hij staat op het punt een oude nicht te worden en komt dan nooit meer aan een man. In de grote stad zijn heel veel homo’s te vinden, maar ze zitten alleen te wachten op jonge goden, en Simon is net de veertig gepasseerd dus hij kan niet meer meedraaien in het circuit. Als Simon niet opschiet, blijft hij alleen met zijn fles drank achter.
Hoewel ik nooit in al die kroegen en sauna’s kom, nooit naar feesten ga en de snelle seks behoorlijk beu ben, ben ik gebleven in een omgeving waar in ieder geval genoeg potentiële partners wonen. Het lijkt me praktischer hier te wonen dan ergens in Zuid-Limburg of Oost-Groningen. Maar mannen als Simon laten zien dat homo’s – heel misschien – veel beter gedijen in een omgeving met weinig homo’s waar mensen oog hebben voor elkaar en ze niet wegkwijnen in een flatje op drie hoog achter. Minder drank helpt ook als je een man zoekt.
Voor DeJaap schrijft Joost wekelijks over zijn leven, liefde en relaties. Joost is een pseudoniem. Zijn echte naam is bij de redactie bekend. Ook alle andere namen zijn gefingeerd.
