“Wat kijk je nou? Ben je homo ofzo?” Ik zei spontaan: “nou, misschien wel. Oppassen hoor, want homo’s zijn overal, zelfs bij de fitness”. De jongen in de fitnesszaal ging verder met zijn oefeningen. Hij was echt lekker en inderdaad, mijn blik was ernstig afgedwaald. In het zwembad gebeurde hetzelfde. Een gespierde jongen van een jaar of 25 zwom me telkens voorbij. Lekkere benen, mooie onbehaarde borst en een aangename kop met donker haar. Toevallig stonden we later samen te douchen en kon ik hem nog eens goed bekijken. Bij de uitgang zag ik hem weer: onze blikken kruisten elkaar. Opeens stak Mister Perfect zijn middelvinger op. “Nou graag”, dacht ik.
Mijn blik blijft onbewust weleens hangen bij een man die ik potentieel leuk, aantrekkelijk en geil vind. Die mannen in de fitnesszaal doen er echt alles aan om er goed uit te zien. Als ze me zo uitdagen, wordt het een onmogelijke opgave niet te profiteren van het uitzicht. Maar helaas, veel heteromannen zien dit toch als tamelijk pervers gedrag.
Mister Perfect is geen homo
Je mag op mannen vallen, een relatie met ze hebben, ze pijpen, naar de homokroeg, bij de Gay Pride op een boot dansen en trouwen, maar je mag niet naar heteromannen kijken. Terwijl seksuele voorkeur toch niet op iemands voorhoofd staat getatoeëerd. Misschien is mijn opdringerige blik eigenlijk zeer gewenst? Gelukkig hebben homo’s een extra zintuig zodat ze meteen weten wie er op mannen valt. Natuurlijk weet ik best dat Mister Perfect geen homo is – dat zijn dit soort mannen nooit – maar ik doe niemand kwaad, vind ik.
Een jongen van mijn leeftijd trainde dagelijks wel twee uur in de fitnesszaal. Hij was klein, breed, gespierd, had prachtige armen en een leuke lach. Mijn Gaydar sloeg uit en ik probeerde zijn aandacht te trekken. Natuurlijk durfde ik hem niet aan te spreken, dus mijn blik moest al het werk doen. Dat leverde weinig op, en dus heb ik twee jaar doelloos naar hem zitten kijken. Hij durfde niets te zeggen van mijn starende blik, maar wist wel dat ik naar hem keek. Jaren later herkende hij me op straat, terwijl we elkaar nooit hadden gesproken.
Aangetaste mannelijkheid
Kijkende homo’s zijn enorm risicovol. Een homo die wellicht op je valt, van je lichaam geniet en ernaar verlangt, dat is wel het ergste wat een heteroman kan overkomen. Hoe bloter de heteroman en hoe explicieter de homoseksuele begeerte, hoe erger. Heteromannen voelen zich in hun mannelijkheid aangetast, en willen zich verweren tegen deze aandacht. Zij willen niet weten of je homo bent als ze dat aan je vragen, ze hopen vooral dat je van hun confronterende opmerking schrikt en verdwijnt.
Maar de blik van een homo is natuurlijk pas echt bedreigend als je zelf ook homo bent en nog in de kast zit, zoals mijn gespierde leeftijdsgenoot. Hij zal absoluut geweten hebben dat ik hem ergens enorm leuk vond. Deze homo’s worden pas echt door de homoseksuele blik bedreigd, maar zullen er nooit iets van zeggen. Daar kun je kast-homo’s dus ook aan herkennen, mocht je Gaydar het even niet doen.
Voor DeJaap schrijft Joost wekelijks over zijn leven, liefde en relaties. Joost is een pseudoniem. Zijn echte naam is bij de redactie bekend. Ook alle andere namen zijn gefingeerd.
