Donderdagochtend
Nadat mijn telefoon drie keer is overgegaan neem ik op. Het nummer herken ik niet. “Louise, we treffen elkaar half tien, maar hebben nog geen locatie definitief gemaakt. Zie ik je bij de coffee united bij het plein?” Mijn oog valt op de wekker: tien over negen. In mijn ooghoek beweegt iets. Ik kijk naar links en zie Stephan liggen. Naakt, in mijn bed. “Louise, valt de verbinding weg?” Tien minuten later maak ik Stephan wakker om de rugrits van mijn jurk dicht te maken en vertel ik hem waar hij koffie kan vinden. Terwijl mijn hakken een haastig tikkend geluid maken om op tijd te zijn probeer ik te reconstrueren hoe Stephan in mijn bed is beland.
Woensdagavond
“Ach kom Louise, na zo’n lange dag kunnen we best nog één drankje doen.” Lucas, mijn collega, kijkt me verwachtingsvol aan. Het is half acht ’s avonds en ik heb nog niet gegeten. Aan de andere kant, één drankje moet kunnen. Twee drankjes later heeft Stephan, goede vriend van Lucas, zich aan het gezelschap toegevoegd. Bij het vierde drankje handel ik buiten een telefoontje af. Als ik even naar binnen loop om mijn sigaret aan te laten steken, gooit Stephan zijn bier over zich heen in zijn enthousiasme om mij een vuurtje te geven. Hij is de stomende sekssessie van vorige week duidelijk nog niet vergeten. Voor de vorm drinken we nog wat biertjes met Lucas, waarna Stephan met een grote boog in plaats van bij zijn huis voor mijn deur eindigt. Hiervoor bleef ik bij hem slapen, omdat ik via zijn achterdeur ongezien kan ontsnappen.
Donderdagmiddag
Na mijn afspraak lees ik zijn berichtje: “het was wat stil zonder jou, kom je straks bij mij langs?” Mijn volgende afspraak is twee uur later, dat lijkt me ruim genoeg. Als ik via zijn tuindeur naar binnen glip staat hij gekleed in slechts een tuinbroek en boxer zijn tuinhek te schilderen. Dat zou er ontzettend lullig uit kunnen zien, maar in zijn geval – de sigaret maakt het af- werkt het. Hij pakt mijn onderarm, kijkt me aan en zet een streep. “Goh, er is verf op je geknoeid, nu moet je wel douchen.”
Als ik me weer wil aankleden kom ik erachter dat mijn string niet ver genoeg weggegooid is en gezellig heeft meegedoucht. Nog een half uur voor mijn volgende gesprek en mijn jurk is zo strak dat een boxer van hem geen optie is. Hij ziet mij verloren naar mijn string kijken, begint te lachen “ik strijk hem wel voor je.” Daar zit ik dan, in een handdoek op zijn bank, beleefd naar foto’s te kijken van het appartement waar hij met zijn vriendin gaat wonen, terwijl hij mijn string strijkt. “Er zit ook een balkon bij, leuk hé?”
“Heb je nog een beetje genoten van het mooie weer tussen je afspraken door vanochtend?” Vraagt Lucas als we samen die middag bij de koffieautomaat op werk staan. Mooi weer is overgewaardeerd als je het mij vraagt.
