Nasrdin Dchar is acteur. De eerste keer dat ik hem zag was in de tv-serie Deadline. Dat ging over een onderdeel van de geheime dienst in Nederland en Dchar speelde de computernerd. Superleuke serie vond ik dat. Later won hij een Gouden Kalf en maakte toen een statement over Wilders en iedereen vond dat geweldig en dat was het misschien ook wel maar dat is niet mijn punt. Mijn punt is het volgende namelijk: de man is oliedom. Probleem is dat die domheid gevaarlijk is.
In Nederland hebben we iets dat heet Stelsel Bewaken en Beveiligen. Een soort protocol waarin is vastgelegd hoe en wanneer politici door de overheid beveiligd worden en deels ook actoren in het publieke domein zoals bijvoorbeeld opiniemakers, advocaten of journalisten. Dat systeem is a-politiek. Justitie cum suis maken de inschatting of iemand beveiligd moet worden. Dat kan een politieauto betekenen die wat vaker door de straat rijdt tot 24/7 persoonsbeveiliging (Opmerking: dat van dat publieke domein is van na 2004, hoi Pim en Theo).
Enfin, Dchar vindt dat de PVV-stemmer maar moet betalen voor de beveiliging van Geert Wilders (die loopt in de miljoenen). Dat betekent dat Dchar de beveiliging wil democratiseren. En dat is het stomste wat je kan doen. Want normale mensen zoals ik willen namelijk dat iedereen – ongeacht zijn mening of politieke affiliatie – door de overheid beveiligd wordt wanneer de nood aan de man is.
Ironisch genoeg valt Dchar zelf ook onder dit systeem. Want stel dat hij nu serieus bedreigd gaat worden vanwege zijn uitspraak – en dat kun je nooit uitsluiten omdat dom-links en dom-rechts daar een handje van hebben – zal Justitie óók van zijn situatie een analyse maken en passende maatregelen treffen. En ook dan zullen er mensen zijn die gaan zeggen: WAAROM VAN MIJN CENTEN? DAN HAD HIJ ZIJN TOON MAAR MOETEN MATIGEN!
Juist, dat moeten we dus niet willen met z’n allen.
Beter dat Dchar zich bezighoudt met acteren en toestanden dan met dit soort stuitende domheid naar buiten treedt.
