Sport is een spiegel van de samenleving, zo zegt men wel. En dus ontkomt ook volkssport nummer één, het voetbal, niet aan de verruwing die onze samenleving kenmerkt.
Terwijl er in Noord-Brabant geen uitgaansweekend meer voorbij lijkt te kunnen gaan zonder dat er iemand het ziekenhuis wordt ingeschopt door groepjes raddraaiers die het meer reguliere vertier kennelijk te weinig opwindend en bevredigend vinden, zo gaan op en langs het voetbalveld ook meer en meer de remmen los.
Het is allang bekend: het wekelijkse potje voetbal dat men speelt wordt gebruikt als uitlaatklep voor het ongenoegen over alles wat iemand in het dagelijks leven maar dwars kan zitten. Een bitse echtgenote, ongehoorzame kinderen, een onmogelijke chef; alles kan even opzij gezet worden in die 90 minuten waarin je betrekkelijk ongestraft een ander kunt uitschelden, schoppen of slaan.
En lopen er scheids- of grensrechters rond die je daarbij belemmeren, dan kan ook daarmee desgewenst direct worden afgerekend. De nabestaanden van Richard Nieuwenhuizen weten er alles van.
De KNVB zag het gebeuren en keek ernaar. En deed twee dagen lang niets. Pas nadat de storm van de publieke verontwaardiging voldoende was aangewakkerd, kon directeur amateurvoetbal Anton Binnenmars het opbrengen om bij De Wereld Draait Door enkele dooddoeners te debiteren in de trant van “Dit is een verschrikkelijk incident” en “Dit moeten we niet willen.”
Heel wat slagvaardiger en vlotter kwam de KNVB in actie toen toparbiter Gözübüyük in een wedstrijd het armbandje met “RESPECT” erop tevoorschijn toverde en dat toonde aan een trainer die hem wat al te enthousiast liet blijken van Gözübüyüks arbitrale beslissingen niet te zijn gecharmeerd. Per ommegaande liet men vanuit de Zeister bossen weten dat dit soort individuele acties van scheidsrechters niet de bedoeling zijn.
Het geweld op en rond de velden loopt de spuigaten uit. De actie van PSV-speler Lens die na de verloren pot tegen Feyenoord even wilde “praten” en vervolgens erop los ging slaan leverde hem zijdens de heren in Zeist zegge en schrijve drie wedstrijden schorsing op. Ter vergelijking: een KNVB-lid dat al meer dan 30 jaar een onberispelijk lid was van de bond en dat onlangs een paar foute grappen op Facebook zette, werd onmiddellijk met royement gedreigd.
Hoezeer men bij de KNVB ieder contact met de werkelijkheid heeft verloren blijkt uit het voorval rond de overleden jongen in Gemonde wiens team kort na de uitvaart zou moeten voetballen. Het gevraagde uitstel werd door de voetbalbond aanvankelijk niet verleend. “Wij hechten meer waarde aan respect voor onze overleden teamgenoot dan aan de opgelegde druk vanuit onze bond.”, liet voetbalclub Irene daarop weten aan KNVB-praeses Michael van Praag en consorten.
“Zonder respect geen voetbal”, is het ambitieuze motto van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond. Het is hoog tijd dat een paar mensen bij de organisatie zelf een rode kaart krijgen.
