De verwende kutveertiger is een syndroom waar we vooral in Nederland steeds vaker mee worden geconfronteerd. Met ‘we’ bedoel ik de niet-verwende kutveertiger, en dat zijn behalve tieners, twintigers, dertigers, vijftigers, zestigers en bejaarden ook de vele niet-verwende kutveertigers. Daarvan zijn er godzijdank meer dan je denkt. Maarja. Het is crisis en dan komen de verwende kutveertigers massaal bovendrijven, als dooie vissen in het ven van een door Natuurmonumenten beschermd natuurgebied waar de aangrenzende industrie ‘echt geen afvalstoffen in het mileu loost’.
De verwende kutveertiger wilde alles: een huis (twee onder één kap danwel hoekhuis, bij voorkeur met dakkapel), twee auto’s (waarvan één stationcar), kinderen (2.3 want Neerlands gemiddelde en gemiddeld was altijd het allerbeste in het leven van de verwende kutveertiger), een bakfiets, een witte school voor de kinderen (‘maar het is goed dat er zwarte scholen bestaan hoor!’), een hockeyclub voor de kinderen, twee sportschoolabonnementen, minstens drie weken vakantie (Frankrijk, Vogezen), abonnement op de Volkskrant (duh! Goed Volk! Waarvan één vrouw) en twee andere bladen naar keuze (Linda., Happines), breedbandinternet voor alle zestien producten van Apple (ook de iPads van de kinderen), bio-organisch voedsel van de Marqt (speltbrood!), regelmatig naar het theater en het Museum (Rijks!) en, het belangrijkste, verzekeringen voor alles en nog wat, inclusief ziektekosten (zonder eigen bijdrage graag), mondzorg extra pakket 3 en uiteraard een uitkering van minstens 80 procent van het laatst verdiende loon in geval van ziekte of werkloosheid.
Uiteraard zijn dit ook gemiddelden die voor iedereen moeten gelden, want van gemiddelden, zo weet de verwende kutveertiger, word je gelukkig. En als de verwende kutveertiger ergens gelukkig van wordt, dan wordt iedereen daar gelukkig van, want de verwende kutveertiger is hoogopgeleid en weet dingen die minder hoogopgeleiden (lees: populisten die tegen Europa zijn en Wilders stemmen) zelf toch niet kunnen weten.
Dus iedereen heeft dankzij de verwende kutveertiger recht op een arbeidsongeschikheidsverzekering, een ziektekostenverzekering, een pensioen plus A.O.W., plus ontslag- en huurbescherming. Verder: goedkope gesubsidieerde huurhuizen, toeslagen en uitkeringen, plus subsidie voor leuke (culturele!) dingen.
De verwende kutveertiger zou immers zelf ook graag dat soort dingen willen als de nood aan de man is, dus is de verwende kutveertiger solidair als het gaat om het stellen van regels die iedereen moet volgen, de minder hoogopgeleide populisten die voor Wilders enzo stemmen al helemaal want die kunnen zelf geen dingen beslissen. Zo solidair en verschillig zijn verwende kutveertigers echt wel hoor!
En zo leefde de verwende kutveertiger onbezorgd het leven. In de lente en zomer ging de schuifpui open, in de winter werd er gewintersport, de kinders gingen naar de kinderopvang (met subsidie en toeslag uiteraard) terwijl de ouders 32 uur per week naar de vaste baan gingen (‘iets in de communicatie’ en ‘iets met het hoofd’ want daar zijn ze vrijwel altijd voor opgeleid, die verwende kutveertigers) en om vijf uur ging de verwende kutveertiger op de bakfiets weer naar huis om ‘thee te drinken met de kinderen’ want verwende kuteertigers zijn écht geen ontaarde ouders hoor! Ze zijn tenslotte hoogopgeleid en beslist geen populist.
Maarja, toen ineens bleek dat het crisis is en dat als er crisis is de maatschappij helemaal niet zoveel verwende kutveertigers kan dragen. Omdat al die verwende kutveertigers hun droom dromen op kosten van schulden en…inderdaad: nog meer dromen. De dromen van hun ouders bijvoorbeeld. Alleen, die waren alvast begonnen met alle rijkdommen in de maatschappij volledig weg te grazen. Eerst zakken vullen (omdat je daar recht op hebt ofzoiets) en dan pas dromen. “Graag gedaan!”, zeiden de ouders
Dus de verwende kutveertigers lieten de droom van hun ouders lekker uitkomen, alleen had helemaal niemand de verwende kutveertigers duidelijk gemaakt dat ze hun huizenbezit, en dubbel autobezit, en vakantieweken en kinderkosten en al die andere dingen die hoogopgeleide niet-populisten kennelijk perse moeten doen omdat ze nou eenmaal de oerdrift hebben om te doen wat de rest ook doet, hadden gebouwd op een dun kartonnetje dat diende als deksel op een bodemloze put met drijfzand.
Gek eigenlijk: wel hoogopgeleid en altijd alles beter weten maar geen seconde doorhebben dat je dromen gewoon geld kosten terwijl dat geld er al lang niet meer is.
Ineens waren de verwende kutveertigers werkloos. En zat er helemaal niemand meer te wachten op verwende kutveertigers die roepen heel veel te kunnen maar inderdaad alleen ‘dingen met communicatie’ en ‘dingen met hun hoofd’ kunnen. Dat waren nou net niet de vacatures die vervuld moesten worden. De mensen die ‘dingen met communicatie’ en ‘dingen met hun hoofd’ kunnen, moesten nou juist uit het bedrijf om niet failliet te gaan, niet in het bedrijf.
En daar staan de verwende kutveertigers. Weg droom. Weg illusie. Snel zakken ze weg in het drijfzand.
Daarom willen de verwende kutveertigers nu een baan. En een UWV-uitkering. En heel veel WW. En graag snel. En veel. Liefst zonder gezeur met regeltjes. U moet dat dan maar betalen want dat is solidair.
Dat de verwende kutveertigers nu massaal werkloos zijn is allemaal de schuld van de ander! Die ander moet dit nu maar gauw oplossen, ja? Want verwende kutveertigers hebben daar recht op, ofzoiets, net zoals hun ouders er ook recht op hadden de maatschappij totaal schraal te graaien.
Alleen is het een beetje jammer dat ze op geen enkele wijze duidelijk kunnen maken waarom ze überhaupt recht zouden hebben op wat dan ook. Het enige wat de verwende kutveertigers kunnen is naar anderen wijzen. En jammeren. En anderen beschimpen en haten en beschuldigen en belasteren. “Stomme andere generaties en andersdenkenden, het is allemaal jullie schuld!”
Lekker stukjes schrijven in het Volkskrant Magazine dat het zo erg is, die ambtenaren bij het UWV en dat het heel stom is dat niemand nog verwende kutveertigers wil aannnemen die sinds 1982 nooit iets nieuws hebben geprobeerd.
Typisch verwende kutveertigers: wel het recht op uitkeringen en gratis geld opeisen maar niet bereid zijn dan ook het spel volgens de regels van de instanties te spelen.
Jammer voor die verwende kutveertigers. Ze hadden in die tijd dat ze bezig waren met al die fijne gemiddelde zaken opdringen aan zichzelf en aan anderen misschien beter kunnen investeren in hun ontwikkeling. In hun talent. In het investeren in een onderneming. Denken aan innovatie, vernieuwing, verandering. Maar nee. Alles was goed zoals het was en wie daar kritiek op had was een facistische populist.
En daarom heeft u het allemaal gedaan, beste lezer.
Maar natuurlijk!
Dahaag verwende kutveertiger! Succes met ondernemen!
