Gisteravond was ik een vreemdgaande voetbalsupporter. Voor één keer verruilde ik mijn geliefde Kuip voor de Galgenwaard. Als je ineens een kaartje voor FC Utrecht – Ajax krijgt aangeboden, dan ga je. In de Kuip voel ik de haat tegen Ajax mee met de andere supporters, de zinderende spanning, gecombineerd met angst voor weer een nederlaag. Dit keer kon ik het met enige afstand observeren. Bij binnenkomst veel herkenning. De opgefokte sfeer, de hoop en bij sommigen de agressie. Het is een gevoel dat hoort bij het supporter zijn, een gevoel dat vaak voor een mooie sfeer in voetbalstadions zorgt, zeker in de Kuip.
Maar het kan ook snel omslaan bij een deel van de fel meelevende supporters. Tientallen keren al zag ik in het Feyenoord stadion spelers bestookt worden met aanstekers, bekers bier en munten. Honderden keren hoorde ik al ‘Hamas, Hamas, Joden aan het gas’.
Ik was daarom totaal niet verrast door wat er gisteravond op de tribune van de Galgenwaard gebeurde. Na de 0-3 kookte het publiek van frustratie, de positief opgefokte sfeer van voor de wedstrijd was weg, een deel van het publiek was nauwelijks meer te houden. Een klein incident was nu genoeg.
Ajax-doelman Cilessen treuzelde een beetje en het was raak: de aanstekers vlogen hem om zijn oren. Hij wees scheidsrecht Nijhuis hierop, die polshoogte kwam nemen, nog meer aanstekers waren het gevolg. Tot zover voor mij niets nieuws.
Dat nieuws kwam voor mij pas toen Nijhuis besloot de wedstrijd tijdelijk stil te leggen. Huh? Zo erg was dit toch niet? Als je hiervoor een wedstrijd gaat staken, dan kan je bezig blijven, was mijn eerste gedachte. Dan maken we in De Kuip een paar keer per seizoen de wedstrijd niet af.
Waarom gebeurt dat nooit in Rotterdam. Simpel, dat durven en willen de scheidsrechters, de KNVB en de autoriteiten niet. Want een dolgedraaid legioen is een openbare orde probleem van formaat, zo is in Rotterdam vaak genoeg gebleken.
Het wrange hiervan is dat dit wel bijdraagt aan de vaak geroemde sfeer in de Kuip, een sfeer die ik niet zou willen missen, maar waarvan ik zou willen dat die zou bestaan zonder misstanden.
