Is de positie van Mark Rutte als minister-president nu wel of niet aangetast? Of heeft hij juist door zijn nederige houding zijn positie juist versterkt? Voor mij is hij niet de leider die we op dit moment nodig hebben. Ik schreef niet voor niets dat hij weg moet. Hij is en was er gewoon niet op belangrijke politieke momenten. Momenten zoals de vluchtelingenproblematiek om burgers uit te leggen hoe Nederland moet reageren op die situatie. Ontwikkelingen in Europa die volstrekt niet eensgezind zijn over dit wereldomvattende probleem. Rutte werkte ooit voor Unilever en lijkt veel meer in zijn element als reizende ondernemer. Zaken doen en interessante mensen ontmoeten. Het is niet voor niets dat hij koos voor reizen naar vele buitenlanden in plaats van u te informeren waarom bepaalde politieke besluiten werden genomen.
Natuurlijk zullen lezers van deze column opwerpen: “Ja, maar in Brussel was hij er toch altijd met zijn lach, grijns en duimpjes omhoog gedrag.” Zeker, maar Rutte is bezig zich daar alvast in te kopen voor een latere top positie. Maar eerst wil hij geschiedenis schrijven; de langst zittende liberale premier ooit en dat lijkt jammer genoeg te lukken tot de verkiezingen in maart 2017. Hij is geen echt politiek dier, politiek is alleen zijn hobby. En dan lieg je en bedrieg je kiezers met mooie beloften: hypotheekrenteaftrek niet bespreekbaar, 1000 euro extra voor iedereen, geen geld naar Griekenland, de onderste steen komt boven over de MH17, oplossingen voor bad-bed-brood crisis, de naheffingen van Brussel en de Teevendeal. Dat is ook een mooie reeks voor de geschiedenisboeken, Mark. Hoe ga je dit uitleggen aan de kiezers?
Binnen de VVD Tweede Kamerfractie groeit het ongenoegen intussen gestaag over de laatste ontwikkelingen. Het begint te borrelen bij een tal van VVD’ers. Liberalen die het meer dan beu zijn dat hun partij zo slecht in het nieuws blijft komen. De regeerperiode zit er zo goed als op en de coalitie is in feite uitgeregeerd. Het parlement gaat op slot tot medio januari en de volksvertegenwoordigers maken zich op voor het jaar 2016. Een jaar waar vooral VVD en PvdA zich al zenuwachtig over moeten gaan maken. De campagnes voor de verkiezingen in maart 2017 moeten worden voorbereid.
De VVD heeft vooral een knauw heeft gekregen door fraude en sjoemelen van talloze bestuurders op lokaal en regionaal niveau en het slecht besturen van ons land. Een groot aantal liberale top bestuurders moesten opstappen; twee Kamervoorzitters, De Graaf (Eerste Kamer) en Van Miltenburg (Tweede Kamer), twee staatssecretarissen, Weekers en Teeven, een minister, Opstelten, een fractievoorzitter Eerste Kamer, Hermans en een Kamerlid, Verheijen. Tel je zegeningen maar VVD. Ook andere bewindspersonen liggen onder vuur, Kamp over de gaswinning in Groningen, Schultz van Haegen over de 130 kilometer en Hennis Plasschaert over het pief paf poef van ons uitgeklede leger en Van der Steur en Dijkhoff over hun medewerking als Kamerleden aan een persbericht van een minister. Je kunt dan wel de grootste partij zijn geweest en denken dat je dit allemaal kunt permitteren, maar kiezers rekenen straks wel af met een partij met mensen van slechte kwaliteit. En terecht, dit mag nooit weer gebeuren. Ook de partij moet het boetekleed aantrekken en dik door het stof gaan naar de kiezers toe. Er moet dringend een totaal nieuwe liberale partij komen, eerlijk en integer, die het vertrouwen van kiezers moet proberen te verdienen.
