Een oudere christelijke vrouw gaf na haar vlucht uit Mosul aan wat zij meegemaakt had: “Is het mogelijk om als mensen zonder eigen identiteit te leven? Ik denk van niet. Het is een elementair mensenrecht. Wat ik in Mosul heb meegemaakt, wens ik niemand op de hele aarde toe. Ze bedreigden ons met de dood. Ze dwongen ons de jizya te betalen, terwijl ze wisten dat we daartoe niet in staat zijn. We leven al jaren in armoede. Ze namen ons recht weg om ons vrij te bewegen. In onze nood keken wij christenen overal naar hulp, maar we werden niet geholpen. Ze namen zelfs ons voedselrantsoen weg. En altijd vanwege dezelfde reden: ‘Jullie zijn christenen, jullie hebben hier dus geen rechten’.”
Velen van u kennen de verhalen van uw familie, uw vrienden en kennissen in Irak en in Syrië. Zij vertellen deze verhalen door, maar de wereld luistert niet. De wereld luistert niet, nu de christelijke gemeenschap na bijna 200 jaar uit de miljoenenstad Mosul, met geweld verjaagd wordt. En met hen andere religieuze minderheden, andersdenkenden.
Het nieuwe Islamitische Kalifaat, door ISIS gesticht, is meedogenloos. Vrouwen worden gestenigd voor overspel, krijgsgevangenen worden met honderden tegelijk geëxecuteerd, christenen en andere minderheden worden zo snel mogelijk verdreven. Mensen worden gekruisigd en onthoofd. Hoofden verschijnen op spiesen en hangend aan elektriciteitsdraden. Dit alles gebeurt in het honderdste jaar na de Armeense genocide, na de Seyfo en de wereld kijkt toe.
En de Nederlandse politiek? De regeringspartijen wezen onze motie, onze oproep om de VN onderzoek te laten doen naar christenvervolging en het te veroordelen, af. Het zou een eerste stap op weg naar vervolging van daders geweest zijn. En wel een onderzoek naar Sinterklaas en Zwarte Piet.
De Verenigde Naties hebben ISIS op de lijst van terroristische organisaties gezet. Dat betekent dat alle landen een verplichting hebben tot een wapenboycot en een handelsboycot. Maar toch vechten ze met de beste wapens, met veel geld en met hulp van mensen met een Nederlandse paspoort. En na deze misdaden, volgt geen schreeuw, geen protest. Niet van de slachtoffers, maar ook niet van de Arabische wereld, de westerse wereld of politici.
Twee jaar geleden was er de film Innocence of Moslims uit de VS. Beledigend voor moslims. Na protesten volgde er een gezamenlijk statement van de EU, de Arabische Liga en de Organisatie van Islamtische Landen. Het ging dus om een film. Nu beheerst een terreurgroep miljoenensteden en slacht zij mensen af. En waar zijn Ashton en Barroso van de EU? Maken zij een vuist? Vragen zij de Arabische leiders om dit gezamenlijk te veroordelen? Nee, ze zijn stil en beantwoorden zelfs vragen uit het Europees Parlement niet.
Deze dreiging is dichterbij dan we denken. Vanuit Nederland zijn tientallen mensen vertrokken om voor ISIS te gaan vechten en voor ISIS te sterven. Dit is geen grootspraak, het gebeurt. Als deze groep dan in Den Haag demonstreert en ‘Dood aan Joden’ roept, is dat een bedreiging voor onze eigen vrijheid hier in Nederland. dat heeft de dodelijk aanslag in Brussel van een teruggekeerde Syrië terrorist wel laten zien.
Onze rechtsstaat en onze vrijheid verdedigen we hier, omdat zij belangrijk is. Dat betekent dat de Nederlandse overheid moet optreden. Optreden tegen mensen die trouw zweren aan ISIS en dus lid zijn van een terroristische organisatie. Dat is strafbaar. Optreden tegen aanzetten tot haat en doodswensen. Dat is namelijk strafbaar in Nederland. Optreden tegen steun aan terroristische organisaties zoals het zwaaien van vlaggen. Dat is namelijk strafbaar.
Dan hebben we geen burgemeester Van Aartsen nodig, die laat zeggen dat er geen grenzen overschreden zijn. Er zijn grenzen overschreden. Er zijn grenzen overschreden en strafbare feiten begaan. Deze burgemeester zei na de minder Marokkanen uitspraak dat Wilders zijn moreel kompas was kwijtgeraakt. Doordat hij zelf niet zei, liet hij, de burgemeester van de stad van Vrede en Recht, zien dat hij zijn eigen morele kompas kwijtgeraakt was.
Dat geldt helaas voor een groter deel van deel van Nederland en de Westerse wereld. We moeten onrecht en extremisme herkennen en benoemen wanneer het plaatsvindt. En weerbaar zijn als samenleving. De zwijgende meerderheid moet ophouden met zwijgen.
We moeten
– Laten zien wat er gebeurt, met familieleden en kennissen van u. Met onze eigen beschaving;
– Leiders moeten aansporen lef te tonen en stelling te nemen. Ja, hoe moeilijk het ook klinkt, ook die landen in het Midden Oosten, die klagen over een gebrek aan godsdienstvrijheid in het Westen;
– Barroso en Ashton rechtstreeks aansporen. Met brieven, demonstraties en petities. Waar bent u vandaag als EU?
– Godsdienstvrijheid en mensenrechten kern maken van ons buitenlands beleid. Niet alleen in woord, maar in ook in daad. Dat betekent inzetten op internationaal onderzoek, internationale veroordeling en berechting van de daders;
– Ons in Nederland niet tegen elkaar laten opzetten, maar eensgezind blijven.
En heel concreet: de slachtoffers bijstaan. Met concrete hulp. Velen van u doen dat in prive of in lokale groepen als Syria’s request. Families die gevlucht en getraumatiseerd zijn. Wiens identiteit is afgenomen. We zullen hen ook hun leven en waardigheid moeten teruggeven, daar en hier. Daarvoor blijven en gaan wij ons inzetten. Dat zal een lange adem vergen. Maar die hebben we. Al 2000 jaar lang.
Vanmiddag waren er zo’n 3000 mensen aanwezig bij de stille tocht in Enschede om steun te betuigen aan christenen in Syrië. Dit is de toespaak die Pieter Omtzigt gaf na afloop van de tocht gaf tijdens de kerkdienst. Ook wethouder Jeroen Hateboer, aartsbisschop Polycarpus van de Syrisch-Orthodoxe kerk en opperrabbijn Jacobs spraken de gemeenschap toe.
