Het debat over gezondheidszorg voor ouderen, het populaire federale programma Medicare, bereikte gister nieuwe hoogten. Sinds bekend werd dat Paul Ryan, de man die in het Huis van Afgevaardigden een begroting voorstelde waarin Medicare effectief wordt opgedoekt, de beoogd vicepresident is van de Republikeinen, hebben de Democraten er alles aan gedaan om Team Romney-Ryan aan dergelijke impopulaire bezuinigingsmaatregelen te verbinden. Voorlopig hielden de Republikeinen zich hierin op de vlakte. Er lekte zelfs een memo uit waarin werd uitgelegd welke woorden Republikeinen wel en niet in de mond mogen nemen, maar dat lijkt te veranderen.
Gister sprak Paul Ryan voor het eerst sinds zijn uitverkiezing als Romneys running mate openlijk over Medicare. Hoewel hij nog niet zo ver ging om zijn oude voorstel tot drastische bezuinigingen en hervormingen te herhalen, gaf Ryan aan het goed te vinden dat er eindelijk over Medicare gedebatteerd wordt. Opmerkelijk genoeg viel hij president Obama wel aan op een vermeende bezuiniging die door de president zou zijn doorgevoerd in hetzelfde programma om hervormingen in gezondheidzorg, Obamacare, te financieren. Het lijkt er dus steeds meer op dat de toekomst van publieke voorzieningen een grote rol zal spelen in de aanloop naar de verkiezingen.
Amerika valt over negatieve toon Biden
Gister werd hier al uit de doeken gedaan hoe negatief de toon van de beide campagnes de afgelopen dagen is geworden. Waar de bekendmaking van Paul Ryan als running mate voor wat meer inhoudelijk debat had moeten zorgen, zijn persoonlijke aanvallen aan de orde van de dag. Dieptepunt was een opmerking van vicepresident Joe Biden, die voor een grotendeels zwart publiek impliceerde dat Mitt Romney door ketenen van regulatie rond Wall Street te verwijderen “y’all” (de aanwezigen) zou ketenen. Die opmerking kon op publieke woede rekenen vanwege de impliciete maar overduidelijke verwijzing naar slavernij.
Prominente Republikeinen als John McCain, die in 2008 probeerde een beschaafde toon in de presidentiële campagnes te waarborgen, en Artur Davis vielen nadrukkelijk over de uitspraken van de vicepresident. Opmerkelijker is echter dat steeds meer media, die doorgaans toch de vingers aflikken bij felle campagnes en politieke schandalen, steeds nadrukkelijker hun afkeer van de negatieve toon van deze campagne uitspreken. Aldus Chuck Todd, politiek correspondent van MSNBC:
“You thought last week was bad? Just when you thought last week’s third-grade insults were as low as the campaign could go here, here we go again, the campaign has gotten even uglier. […] It’s not faux outrage, it’s real outrage. Over the last 24 hours, the attacks from both sides have reached a new level of vitriol.”
Ook gematigde Republikeinen bestaan nog
Je zou bijna denken dat gematigde Republikeinen, sinds de overweldigende machtsgreep van de Tea Party in 2010, zijn uitgestorven. Beroepspoliticus Tommy Thompson, voormalig gouverneur van Wisconsin en Minister van Volksgezondheid onder president George W. Bush, bewijst echter het tegendeel. Hij won de Republikeinse voorverkiezingen voor een zetel in de Senaat namens Wisconsin, ondanks herhaaldelijke verwijten dat hij niet conservatief genoeg zou zijn. Daarmee heeft hij de belangrijkste horde genomen, want zijn gematigde profiel zal alleen maar voor hem werken als hij in november de strijd aan gaat met Democrate Tammy Baldwin. Aangezien de strijd om de meerderheid in de Senaat ongekend spannend belooft te worden, zou de voorverkiezingswinst van Thompson net het verschil kunnen maken om ook het Hogerhuis van het Congres in handen van de Republikeinen te plaatsen.
Super PACs vallen wel mee
De afgelopen maanden is er al veel gesproken over de zogenaamde Super PACs, organisaties die dankzij gaten in de belastingwet miljoenen kunnen binnen halen en uitgeven voor politieke campagnes. Die Super PACs spelen een cruciale rol in het beïnvloeden van de publieke opinie door het lanceren van een overdaad aan campagnespotjes. Het weblog The Fix van The Washington Post relativeert die rol van Super PACS echter enigszins. Zij publiceerden de onderstaande grafiek waaruit blijkt dat het niet de Super PACs zijn, maar diverse andere non-profit organisaties, de zognaamde 501(c) organizations die het werkelijke grote geld uitgeven. Hoewel het voor veel mensen weinig zal uitmaken waar het geld precies vandaan komt, laat het perfect zien hoezeer allerhande belangenorganisaties en maatschappelijke groeperingen proberen om op eigen houtje het politieke debat te kapen.
Kort nieuws
In de WarRooms News Of The Day krijg je van maandag tot zaterdag een selectie van het laatste US elections 2012 nieuws.
